sözlükçülerin yediği tarihi dayaklar
-
izmirde yatılı okuyorum. meşhur bir müdür muavinimiz var yakışıklı adam, çok da beyefendi. okulun asayişinden sorumlu. bunun bir de çelik cetveli var ki o cetveli bizim mezun olan üst dönemler hediye etmiş ona. ulen niye böyle bişey yaparsınız it oğlu itler. hocanın odasından mütemadiyen çat çaaat çata çuta çaaaat diye ses gelirdi. fahri beyin cetveli de çeliktendir çelikten diye türküsünü bile yapmış yeni türkü. neyse efendim mezun olma günü geldi çattı tek bir vukuatımız yok aslında var da idarece tespit edilen vukuatımız yok. herkes diyor ki "anouschka fahri beyin cetvelini yemeden bu okuldan mezun oldum deme" yahu nasıl gaza geldiysem hocanın odasına gidip;
ben: "ehehe hocam cetvelinizin tadına bakmadan gitmeye gönlüm razı olmadı ehehh"
fahri hoca: hay hay anouschka (dayak cennetten çıkmadır mottosu ile)
çaaat!! çaaat!!!
nasıl bir salaksıksa artık kendi ayağımla dayak yemeğe gittim, bir güzel yedim, o gece acıdan uyuyamadım.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap