bu yol nereye gider

• bir yılmaz erdoğan şiiri. şu şekildedir.
  
  bir kuğunun boynuna dokunurken…
  
  yol bir yere gitmez
  içerde
  düz saçlara uğrar
  ayak üstü bir akşamüstü
  her plansız ürperişin sonu
  hüsran
  ve `hüsran
  çok sanat müziği bir kelimedir`
  
  yol bir yere gitmez
  o bir durma biçimidir
  yol yoluyla gidebilir yare
  yoldan çıkabilir apansız
  ve ömür bitebilir yoldan once
  ama yol bir yere gitmez
  o bir durma biçimidir
  yaşamak
  hızlı bir ölme biçimidir
  düşünce ışıktan yavaşsa
  erken gidilmelidir
  gerdan sözcüğüne
  bir kuyumcuda da rastlayabilirsin
  bir kasapta da
  kalbin sızlamaz
  bir kuzu yüreğini vitrinde görünce
  o bir beslenme biçimidir
  ama korkarsın
  kurdun sevdiği havadan
  ayakkabı yaparsın yılandan
  
  yol bir yere gitmez
  o bir durma biçimidir
  her garantiyi istersin hayattan
  oysa ölümle yaşam arası
  uzun malum ince bir yol
  bir yere gitmez
  o bir ölme biçimidir
  
  iyi yolculuklar denmez bir gidene
  yapılamaz çünkü
  çok yolculuk bir seferde
  yolcu denmez her gidene
  herkes o yolun taraftarı olmayabilir
  ``hiç bir sürgün
  gittiği yolu sevmez`` mesela
  
  yol bir yere gitmez
  o bir susma biçimidir
  soğuk bir taşıtın uğultusunda