3 entry daha
  • bir yilmaz odabasi siiri;

    " her sabah ölürken yeni baştan
    ölüm kirletirken her sabah yeniden ellerimizi
    ben böyle gelip geçen gemilerin çiğnediği bir deniz
    kendine savrulmuş bir kül
    ısıtamayan bir ateş belki de
    dağıtır özlemini sensizliklere...

    ben böyle her sabah bir rüzgara s(atılan)
    nicedir sürgün senin göğüne
    seni kim bırakmış bu kente?
    *
    seni
    kim
    kara kitaplar arasında kıstırılmış kendiyle?
    seni
    kim
    kirli suların sofrasında?

    seni...siyah ışıklar kentinde soluk soluğa
    soluksuzluğum...
    daha akarsular emzirir yüzün
    içimde, ama dışımda en uzak
    ve en yakın yolcu
    yolcu...ayaklanmalar gibi yüreğimde!
    *
    her sabah ölürken yeni baştan
    ölüm kirletirken her sabah ellerimizi
    yüzün senin yalnızlığın adresinde
    adresinde gül kokar, gül bakarsın
    seni kim bırakmış bu kente?
    bir yanıyla keder keder öleyim
    de bir yanıyla düşeyim uçurum diye!

    s e n i t a a m m ü d e n b a n a s a v u r a n
    b u k e n t t e n d a v a c ı y ı m ;
    g ö z l e r i n d e n d e..."
51 entry daha
hesabın var mı? giriş yap