şerafettin izmir

• fahrettin altay'ın yıllar sonra yazdığı anılarında kendisine ve izmir'in kurtuluşuna dair güzel anektodlar verdiği büyük kahraman. altay daha sonradan vefat eden yüzbaşı şerafettin'in, izmir şehitleri arasında sayılması gerektiğini söyler. o anekdotlardan biri şöyledir:
  
  "öncü alayı izmir rıhtımından geçerken parke taşlarının çıkardığı nal sesleri, akdeniz'in bu taşlara çarparken çıkardığı hafif dalga seslerine karışıyor, bir zafer marşı gibi nağmeleniyor. bazı pencerelerden atılan çiçekler de süvarilerimizin başlarına konuyor. bu hal heyecanı artırıyor. bir oluktan akan su gibi süvariler hükümete doğru akmağa başlıyor.
  
  pasaport yanından geçerken bir manga kadar ingiliz deniz askeri tarafından selamlanan öncü bölükleri az ileride sivil bir şahsın attığı el bombasile karşılaşıyor, yüzbaşı şeref (şerafettin)'le birkaç er hafifçe yaralanıyorlar. fakat aldırış etmeyerek soluğu hükümet kapılarında alıyorlar. yunanlılar hükümeti kapatmış ve kaçmışlar. bir odacı kadın kapıları açıyor. şeref, birkaç erle hemen balkona çıkıyor, şanlı sancağımızı öperek direğine çekiyor ve selamlıyor. sancak yükselirken, ay yıldızının bir kısmına yüzündeki yaranın kanının bulaştığını görüyor ve bu saadete ermekten taşan heyecanını gözlerinden boşaltıyor. hıçkırıklarını tutamıyor, bir an sonra kendisini toplayarak yanındakilere; "arkadaşlar vazifemiz bitmemiştir. millet bizden daha çok şeyler bekliyor" diyerek aşağıya iniyorlar. bu defa da oraya toplanan izmirlilerin coşkun alkışları arasında kucaklanıyor, öpülüyor, öpülüyor..."