filan

• bu şirince kelimemiz, tıpkı genetik kopyaları olan felan ve falan gibi, çeşitli kalabalık kelime kullanımlarından kurtarır sizi. can simididir mubarek.
  misal;
  ahmet, mehmet, hasan, hüseyin, caner ve sonerler kardeş kimselerdir. bunların dedeleri beyefendi yaşını başını almış, feleğin cemi cümle çemberinden geçmiştir. köklü bir aile geleneği olaraktan her gün saat sekizde şaşmaz bir ayarlanmışlık ile sofraya oturur dede ve torunlar ve dahi aile efradı. fakat bir gün. makus talih, küstürür ahmedi mehmedi... dedeleri beyefendi de gelini hanımefendiye "ahmet mehmet filan nerdeler kızım, çağırsana, kırk yıllık geleneğimizi yerle bir etmeyelim, acıktık yahu" gibi cümleler sarfeder. dede beyefendinin bu cümlesi "ahmet mehmet hasan hüseyin caner soner" altılısının hepsinin birden hatırlanamamasından değil, isimlerinin zikredilmesindeki fonetik zorluktan kaynaklanmaktadır. dede beyefendi de yaş yetmiş iş bitmemiş bir şekilde bayağı bir gri hücre sahibi olmuştur hani. parkinsondur, perkin sonunu getirmiştir. dert bir değildir ki. bunun üzerine bir de bir deyişte asoşeytıt pres acans filan mı diyecektir? insaf!