iş hayatı

• yıllar yılları kovalarken ve sen her gün aynı sandalyede dünyayı kurtardığını sanırken, pencerenin dışında dönen mevsimler... ilkbahar- yaz-sonbahar-kış.
  
  egolarını tatmin ederken sen, çürüyen hayatlar... evet kölesin. ama modern!!
  
  aslında duygularımın tercümanı yine bu adam.
  kocca şiirinden bir kuble..
  
  can yücel den geliyor:
  
  sabah 9, akşam 18
  sonra başka mecburiyetler
  sıkışıp kaldık.
  sırf yeme, içme, barınmanın bedeli
  bu kadar ağır olmamalı.
  
  hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.
  bir ömür karşılığı, bir ömür yani.
  ne saçma...