4 entry daha
  • insanın hayatını ciddi anlamda etkileyen bir sıkıntıdır. sosyal hayatımın olmayışının en büyük sebebidir. zira günümüzde sosyal aktiviteler telefonla başlayıp telefonla bitiyor ve benim için ailemden bir kaç kişi dışındaki insanlarla konuşmak büyük bir kabus. çok defa arkadaşlarımın doğum gününü kutlamak isteyip de bir türlü telefon edemediğim için kutlamamışımdır. o günüm kabus gibi "şimdi arayayım, ya acelesi yok bir saat sonra ararım" şeklinde geçmiştir. akşam olup telefon etmek için uygun olmayan saatlere geldiğimizde biraz suçluluk duysam da rahatlamış oluyorum. yüz kişinin önüne çıkıp konferans vermek bile daha kolay geliyor açıkçası. yüz kişinin gözlerini görebiliyorum en azından. sevgili graham bell, bok vardı değil mi icat ettin şu mereti?!

    edit: iş için yapılan konuşmalar, hiç tanımadığım veya çok iyi tanıdığım insanlarla yapılan konuşmalarda sorun yok. sadece aradaki arkadaş ve çok yakın olmayan akraba formundakiler problem.

    büdüt: öyle demişim ama iş için yapılan telefon görüşmeleri de sıkıntı. mümkün olduğunca kaçınıyorum, işimi mail ile halletmeye çalışıyorum. ancak teknoloji özürlü türk milleti beni hasta ediyor. mecbur kalınca tabii ki görüşüyorum ama o görüşmeden kaçınmak için öncesinde bayağı şekilde şekle giriyorum
32 entry daha
hesabın var mı? giriş yap