badkonake sefid

• bir muhteşem jafar panahi filmi daha: senaryo içinde senaryo, her karede akılda tutulması gereken onlarca ayrıntı ve tahran sokaklarına yerli halk gözünden bakma fırsatı.
  
  --- spoiler ---
  
  ana karakterimiz aslında bir baloncu afgan çocuk -film bitince jeton düşürüyor.- ana karaktervari şımarık razieh'in japon balığı diye tutturmasıyla koşuşturmaya başlıyoruz.
  
  filmin başında küçük tatlı razieh'ten önce afgan çocuk, asker ve beyaz pantolonlu adam görünüyor. ilk dakikalarda gayet önemsiz ve hatırlanmaya gerek duyulmayan bir ayrıntı. (herkesin farkında olmadan birbiriyle bağlantılı olduğunu, bilinçsizce bir diğerine bağlandığımızı gösteren yine ufacık detaylar.) fakat sonra film bitiyor, dochar1ka filmi başa alıyor ve afgan çocuğu başta tüm balonları elinde, yeni yıl günü çalışırken görüyor, filmin sonunda da bir bakıyor ki herkes kepenkleri kapatmış evine, yeni yılı kutlamaya giderken bizim afgan çocuk elinde bir beyaz balonuyla, japon balığının derdinde parasını mazgallardan düşürmüş şımarık razieh ve kendinden büyüklere saygılı kendinden fakir çocuklara gayet kaba ve umarsız abisine yardım ettikten sonra bir başına kalmış. bir beyaz balonuyla. yeni yıl gelmiş, herkes ailesinin yanında ve tatilde, fakir köylü asker ve afgan çocuk dışında. fakirin, etnik kökeni farklı olanın ortak kaderi: yalnızlık. kız tatlıydı falan iyi güzel de işleri görülünce çekip giden abisiyle beraber filmin başından beri bende oluşturdukları sevimlilik kredileri yandı. ayrıca razieh'in askerle konuşmasında da çok güzel detaylar vardı: yabancı aslında sen onu uzakta tutuyorsun diye yabancı, şehirlerde herkes birbirine yabancı..
  
  --- spoiler ---