cihad

• cihat, arapça „cihâd“ kelimesinin türkçe yazılışıdır. cihâd, „cehd“ kökünden gelir.
  „cehd“ var gücüyle çalışma, azim, elden geldiğince, takâtin tükeninceye kadar gayret etmek gibi mânâlara gelir. yâni gayretin aşırı derecelisidir. cihâd da, cehd’in çoğuludur
  
  "kanserle savaş", "yolsuzlukla savaş" nevî savaşlar, "cihâd"a örnek olarak verilebilir.
  
  hadis-i resûlullah ile sâbittir kî, islâm dininde iki tür cihâd vardır. düz, motomot kelime anlamıyla ve bugün müslümanların ekserîsinin anladığı mânâsıyla cihâd, “savaş” demektir. ama bu cihâd, “cihâd-i asgar”dır, yâni küçük cihâdtır. avamın anlayabileceği ve genellikle de anladığı cihâd, işte bu cihâdtır. herkese farz değildir. hac vazîfesi gibi belli şartları hâiz olanlara farz kılınmıştır. bunun izâhı uzun sürer.
  
  bir de havâsın, yâni cemiyetin seçkinlerinin, âlimlerinin, âriflerinin cihâdı vardır kî, bu cihâda “cihâd-ı kebir” derler. cihâd-ı kebir de, “büyük cihâd” demektir ve nefse karşı yapılır. cihâd-ı kebîr, peygamber emriyle her mümîn ve mümîneye farzdır.