endişe

• farsça'da-anadilinde- düşünce, fikir anlamına gelir. türkçe'nin düşünceyi kaygıya dönüştürücü garip bir yanı var. örneğin efkar sözcüğü de arapça'da fikir'in çoğulu iken biz de endişe gibi sıkıntı ailesinden sözcüklere yaklaşıyor. fikirlerimiz arttıkça efkar basıyor bizi ve düşünce endişe ile ikiz kardeş gibi düşünülüyor. buradan biz düşünmeye yabancı bir toplumuz, düşünme geleneğimiz yok sonucuna varmak kolaycılık olur. fikrimizin ince güllerinin yaratıcı bir kokusu olduğu kadar sıkıcı, yıkıcı dikenleri olduğunu da akılda tutmamızı istiyor bence dilimiz.