• o kalabalık mekana girer girmez gözlerim onca insan arasında ilk onu fark etti. onun da beni fark ettiğini anlamamış gibi davranıp hemen arkadaşları da toplayıp kimseye bir şey belli etmeden oradan uzaklaştım. hiç bir şey olmadı, o an zerre kadar canım acımadı sadece mekandan bir an önce çıkmam gerektiğini düşündüm ve ordan çıktık, istediğim oldu. başka bir mekanda arkadaşlarla muhabbete devam edildi hatta aklımın ucundan dahi geçmedi. adeta dakikalar önce onunla yıllar sonra karşılaşmamıştım.
    sonra eve geldim. ceketi koltuğa attığım an onu ilk fark ettiğim sahne gözümün önüne yeniden geldi. sanki zaman sustu. saatlerce karanlıkta oturup geçen zamanı, değişen zamanda yaşadıklarımın muhasebesini yaptım.
    sonra bir kahve alıp sabahın ilk ışıklarında işe gitmek üzere evden çıkıp akşam saat 19 gibi yatağa girip uyumakla ertesi sabah uykumu almış olarak uyanmakla son buldu yaşadığım şok.
    bitti. bu kadardı. bu kadarını da kendimden beklemezdim.
231 entry daha
hesabın var mı? giriş yap