2 entry daha
  • genel yayın yönetmenlerinin seçilirken bazı gizli kriterlerin söz konusu olduğunu düşünmemiz için yeterince malzemeyle doludur hayat. sanırım ilk kriterler şöyle sıralanmalı:

    1- hergün anlamsız bir konuda bir yazı yazma zorunluluğu hissetmek
    a- bu konunun gündemin en önemli sorunu olduğu hissi verilmeli
    b- konu ne kadar anlamsızsa içerik o denli yoğunmuş gibi gösterilmelidir.
    2- yazılan konuda mümkün olduğunca rasyonellikten uzak bir tutumda seyretmek.
    3- toplumun bir kesiminin sinirlerinin bozulmasına başka bir kesiminin ise zevkle okumasına neden olacak sonuçlara varmak.
    4- ancak varılan sonuçlarla ilgili olarak adam gibi yargılara varmayıp "ben aslında tam olarak bu fikirde değilim, hani ben böyle düşünüyorum demiyorum ama bu konunun tartışılması gerekli biki biki" şeklinde yazıyı bağlamaya çalışmak.
    5- yazı üslubu ve edebi yoğunluğu açısından ortaokul ikinci sınıf edebiyat kompozisyonlarından daha basit bir kalıp içinde yüzmek. bunu açmamız gerekli:
    i- yazıdaki toplam tümce sayısı 30'u geçmemeli.
    ii- bir tümcedeki sözcük sayısı 5'i geçmemeli.
    iii-iki tümce arasında mutlaka "2 aralık" boşluk bırakılmalı
    iv-bolca noktalama işareti (ünlem, üç nokta, soru işareti kullanılmalı)
    bir örneklemeye gitmemiz gerekirse:

    "dün.... ömrümde gördüğüm en güzel lokantanın! önünden geçtim ?

    ?

    evet. geçtim!
    ...
    ve düşündüm.

    bu ülkeyi düşündüm. çünkü düşünmeliydim. çünkü ben. önemli bir kişi. ah ben. yazıları ile gündem yaratan. (okurlarım haklı, vietnam savaşının kaderini ben değiştirmiştim. yazdığım. ah o yazılar. yazılar)....
    ..
    düşündüm ve hemen eve telefon açıp hizmetçilerimden 4 numaralı olanı ile konuştum. güleç bir kızdı. hanımın kankasının arkadaşı olur. akvaryumu o temizler. dedim ona mutlu musun?
    ay vardı gökyüzünde.
    işık vardı gökyüzünde.
    alev alev yanıyordu yüreğim.
    sordum ona sordum bir daha.... dün.. lokanta. en kral şarap. içtim bir yudum.
    dedi ki bana: "ne olsun, çalışıyoruz işte"
    işte bu çok önemlidir.
    çalışmalıyız.
    japonya almanya bu seviyeye gelene kadar haftada 400 saat çalışmış!!! !! ? ? evet çalışmış; :!..
    biz ise 40 saat çalışıp bir ton para kazanıyoruz... ? ()
    daha çok çalışmalı. ah evet çalışmalı. ancak böyle biz yüksele.. >< ! ..
    maaşlarımızın yarıya indirilip haftalık çalışma süresinin ikiye katlanması konusunu tartışmanın zamanı gelmedi mi ? sizce?
    300 milyon hesap geldi ödedim bir çırpıda. o lokanta var ya..
    evde boya yapılıyor. ay bıcak gibi giriyor böğrüme. bir de soul çalsa radyo arada ? ##

    ...
    ben olmasam memleket batar.biliyorum mutlaka batar.
    tartışmalıyız. süratle.
    demokratir bir platformda..zaten avrupa birliği. biz.. üyelik..meksika? aha meksika! oh evet lokanta.
    ayışığı bitti mi tabakta,
    başlar orduyla böyle bir tartışma"

    6- yukarıdaki örnekte görüldüğü üzere, yazı içinde istenmese de geçen bazı politik, siyasi ya da toplumsal tümcelerin potansiyel okur ve hayran kitlesi (genel yayın yönetmenlerinin yazılarının bulunduğu sayfaların en çok ev kadınları tarafından sevildiği ve pilav tencerelerinin altına çok yakıştığı rivayet olunur) üzerinde yaratacağı yıpratıcı ve yorucu etkiyi azaltmak için araya şarap, lokanta, kedi köpek, romantik atraksiyon ve tatil yeri kokan tümceler, satırlar almak faydalı bir çaba olacaktır.

    7-aslında verilmek istenen mesajın, kısa tümcelerle yazılmış lokanta-kasaba-kediköpek-yazılarının satırları arasında gizli olduğuna ilişkin bir hava yaratılmalıdır.
    8- kişisel övgü ve önemli adamlık ifadeleri bolca kullanılmalıdır. (bir yazı yazdım ihtilal oldu, birleşmiş milletler genel sekreteri beni aradı, akşam yemeğe gelemiyormuş, çok üzüldüm, üzüntümden bir şişe petrus bitirdim vs..)

    genel yayın yönetmeni olarak geçmiş yıllarda ne kadar acı çektiğinden bahsedip "aslında ben de sizden biriydim, uzaydan gelmedim" ortamı yaratmak adettendir. bu yazılarda " aha ama bakın kurtardım kendimi, artık o ezik günler geride kaldı" havası estirilmemeye çalışılsa da bilinçaltı böyle oyunlar oynamaktadır genel yayın yönetmenlerine. genel yayın yönetmenlerinin, bağlı olunan medya grubunun diğer kaynaklarınca "işte gündem yaratan adam, işte yazıları ile ülkede tartışmalar yaratan ulu kimse" edalarında yükseltilmesi ve gaz verilmesi adettendir.

    boş zamanlarında, yönetmekle yükümlü oldukları yayının genel şekline şemaline karışırlar. (evet arkadaşlar, bu hafta boyunca perez de cuellar'a yüklenicez, patron istedi...)

    sanırım genel yayın yönetmeni olmadan önce adaylar bir kampa alınmakta ve sıkı bir eğitimden geçirildikten sonra hayata salınmaktadır. evet evet böyledir herhalde.
7 entry daha
hesabın var mı? giriş yap