bayım

• yasemin yıldırım'ın yüreğinde demleyip, ruhundan ruh katıp, kendini parçalara bölüp, kah yerin dibine, kah göğün zirvesine çıkardığı, aşka dair, ilişkilere dair yazılmış, son zamanlarda okuduğum en muhteşem destan, şiir, serbest denemede adı geçen, isimsiz kahramanın, rumuzu. bayım kelimesi bu kadar oturur mu ya hu insanın en deli köşesine.
  
  üç bölümden oluşan şiirin, ikinci bölümünden bir kesit.
  
  gittiniz mi bayım
  
  --- spoiler ---
  
  bayım;
  konuştuğum dilin ağırlığına çöreklenmişsiniz
  bende aramayın adınızı
  bunca gece varken
  siz sırılsıklam sarılın maviye
  size söz veriyorum bayım
  bu şiir bende ki fırtınaları dindirecek
  yıllara ve çocuklara isimsiz düşecek siniz
  intiharlar sizin için işlenecek
  ve bir çığlık gibi kopacaksınız sessizliğimde
  oysa susmak en çok
  yağmurları kıskandırmaktı.
  benim size geç kalışım
  sizin beni bulamayışınız
  yırtık bir gecenin afişlere sığdırılması kadar acımasızcaydı
  göz gözeydik oysa
  bir kulaç kala vazgeçmiştik “biz” olmaktan
  kimsesizdik yani!
  sahi bayım bir çırpıda nasıl yitirilirdi aşk
  siz ki darmadağın bir çocuğun yüzünde gülüştünüz
  dinmeyen fırtınanın kopmayan dalgasıydınız
  bayım, alelacele toplanan düşlerde uyanmayın.
  yazıyorum bayım
  susa susa yazıyorum
  uykular kavisler çizse de yüzümde
  sizdim bayım!
  tarifsizdim!
  isimsiz sokaklarda yarınlarımı aradım
  siz bayım dudaklarımdaki korkak cümlelerimdiniz
  dilimde paslı o cümle
  “ez de hezdıkım”
  evet, bayım biraz yabancısıydınız
  ve beklide anlamıyordunuz konuştuğum dili
  benim lügatim de irkilmişti cümleler
  işe yarmaz bir ihtimalin,
  boş avuntusuyla çağırdım sizi
  yoktunuz!
  sahi bayım siz hiç beyaz bir sayfa da
  özlemlerinize karalar çaldınız mı?
  bu aşk taraflarıma eylemsiz kalıyordu
  bana mıydı tüm susuşlarınız
  oysa ben sizi çocukluğuma vermiştim
  evet, bayım siz hiç avuç dolusu bir yalnızlıkla,
  baş başa kaldınız mı?
  çağırsam bir şiirlik gelir misiniz?
  yâda
  kirlenmiş bir şirin içinde kalır mısınız benimle?
  merdiven boşluğunda sallanan,
  sesiniz koridorlarıma dar geldi
  oysa benim antrelerimde hep gidişleriniz asılı kalmıştı
  
  hiç gelmeyecek misiniz bayım?
  içimdeki kor hep iblis’e mi yuva olacak?
  oysa ben sizin için hala cennet kuşatmasındaydım
  yollara, kilometrelere bile aldırış etmemiştim
  göz görmezse gönül katlanır tasasındaydım
  gelseydiniz bayım yüzüme
  utandırmazdım sizi aynalara
  adınız hala kahraman mı?
  kentler…
  ve
  adressizlikler boyu sahipsiz misiniz hala?
  benim sizde kanayan bir yaram olmayacaktı asla
  ama sizin hep kanatan gidişleriniz olacak
  mesafeler büyüdükçe,
  semtler çoğaldıkça…
  üstümüze yazığın gölgesi vurulacak
  kirpiğimde gündüzler tutuklanacak
  bayım siz hiç gitmeseniz de
  ben kaleme, kâğıda yüz çevirsem.
  ellerinize çocuk masumluğunda kıvrılsam,
  başımı okşar mısınız anne nezaketliğinde?
  sahi bayım siz hiç,
  bir çocuk günahında ezildiniz mi?
  şimdi bayım
  size ne desem boş pusulalarda devrilecek aklım.
  mahrem düşlerimde
  bir tek sizsiniz yolunu kaybeden.
  gelmediniz bayım!
  geç kalınmış bir günde hoşça kalmadınız.
  bayım
  siz kulaklarınızı tıkayın
  ben yerinize duyarım ölüm sirenlerini.
  sizi mahşerde başıboş görmeyi inanın hiç istemem
  ellerime bırakın notasız bu ayrılığı.
  ben bayım sizi bu kadar sevmeseydim
  siz masal düşlerine kahraman olabilir miydiniz ki?
  gitmelerinize hala alışamadım
  ve bayım…
  ben sizi mavinin kucak açtığı yerde bekliyorum
  gelmez misiniz?
  sizi seviyorum desem
  gitmelerden düşer misiniz usulca kucağıma?
  sizi aşığım desem
  sızar mısınız masumca kuytularıma
  ve işte yine tanıdık o cümle
  sizi seviyorum bayım.
  
  --- spoiler ---
  
  üçüncü ve son bölümünden;
  
  --- spoiler ---
  
  siz
  bayım hiçbir izdüşümünde yoktunuz
  ben her yoklukta size üşürdüm
  süngüler üstüne kapanmış ruhumu asla açmayacaktınız
  bas bas bağırırken gece,
  siz yüzüme varmayacaktınız artık
  ve ben her çekmecede yüzünüzü saklayacaktım
  ekmek kırıntıları kuşlara katıkken,
  şiirler mevsimsiz yazılacak kuytularınızda
  siz ki bayım kıyam-a eğildiğim zamansızlıktaydınız
  oysaki bayım hiç tutunmamıştınız boynumdaki yağlı ilmeğe
  sahi bayım gözbebeklerinizde vurulası o kuş var mı hala?
  gittiniz bayım!
  ceketimin iç cebinde sakladığım yenilmişliklere bir yenisi daha eklendi
  ömrümün biten yanı size alıştıkça bedenim aşağılanacaktı
  siz bayım takatsizliğimin mecalsizliğindeydiniz
  hüznün geçtiği şiirleri söylerdiniz tesadüflerime
  ve hep giderdiniz benim ayaklarımla
  sahi bayım siz hiç yar diye bir ölüme sızladınız mı?
  defterime bir çelme takarım ardınızdan
  ve bir çocuk öfkesiyle düşerim kaldırımlara
  tükürürüm bir yığın yanlışlar dolusu sokaklara
  siz bayım ellerimde kalan son darbeydiniz
  uzun uzadıya gitmeyecek
  bu defa ki sızlanışım tek adımlık bir susuş olacaktı ensenizde
  sırf sıradanım diye mi bu ayrılıklar?
  oysa bayım yakanızdaki dua’ kirlenmedikçe
  arkamdaki çıkmazda suçüstü yakalanmayacaktınız
  gittiniz bayım!
  kendime şizofren bir ihanet kurdum
  sahi bayım siz hiç kanayan öfkenizi sargı bezlerleriyle avuttunuz mu?
  en büyük saplantıları sizdeyken unuttum
  yüreksiz halime bile en kötü yalanlarınızı bıraktınız
  gittiniz bayım!
  oysaki bayım siz ağzımdan çıkan en deli dolu cümlelerimdiniz
  bayım aşk’ kıran ağıtlara çelimsiz bakmayın
  kendimi sizin uçurumlarınızdan yuvarlasam
  hayat çizgilerim karma karışık kalacaktı avuçlarımda
  dudağımda kıvrılan suskunluklar artık şiir gibi kokmayacaktı
  ve bayım sizi hatırlıyorum da hep küstünüz asil sevdalarıma.
  yeniden açıldıkça yaram incelecekti
  çocuksu, savunmasız günlerim
  küflenmiş gözlerime bir demlik sızar mısınız?
  yoksa gidiyor musunuz bayım?
  yüreğim yorulmayacak mı bir minderin üstünde?
  uzaktaki yüreği seçtim diye mi bu bencilliğiniz?
  yaktıkça tuzaklarımı,
  hep ben boğuldum aynalarda.
  bayım dün ilk defa yüzümde gördüm nefreti
  elimde ısrarla uçmaya çalışan bir el
  gitmeseniz olmaz mı?
  cinayet değildi bayım sadece bir yakarış
  kıyısızlığıma denizler ekiyorum
  gidiyor musunuz bayım?
  gittiniz mi?
  …
  ben inadına maviyi severdim
  siz yağmur sonrası toprak kokusunu severdiniz
  içinize sindiremezdiniz gökyüzünü
  oysa toprak her gün yüz yüze değil miydi gökyüzünün mavisiyle?
  gidiyorsunuz bayım!
  size dur deme yeltenmeyecek bu defa kalemim
  gidiyorsanız bayım susuyorum
  adımın anlamını geri verin bayım
  ve geri dönmeyen budan sonra
  kötü bitti evet
  beklide bu kahramansız masala bu bitiş yakışacaktı
  hurdalığa atılacak yitik bir aşk daha eklendi
  biliyor musun bayım?
  gittiğiniz o günden beri artık sizi sevemiyorum
  neyi götürdüyseniz benden
  sevmeyi unuttum.
  sevilmeyeceğiniz hiç aklınıza geldi mi?
  yırtıyorum bayım
  size yazılan her şiiri her sözü yakıyorum kendi külümde
  bitti bayım bu gidiş devirdi yüzümü
  oysa aşk’lar da gidiş olunca yıllanırdı kalpler
  öyle öğretmişlerdi aşksızlar…
  gittiniz bayım!
  bir elveda çakırım gerisin geriye,
  unutulur gider bu masal da
  bayım artık gelmeyin…
  gelmeyin…!
  
  --- spoiler ---
  
  kahraman tazeoğlu yorumuyla, ve şiirle bütünleşmiş kliple;
  
  http://www.youtube.com/watch?v=htiunpm2_z4
  
  öylesine bi'not: şiirler azaldı, günümüz perişan, yanıyor içimizdeki orman
  
  edit: link yenilenmiştir.