tuvalet eğitimi

• bazı annelerin korkulu rüyası. mesela benim. yeminle rüyalarıma giriyor artık. oğlan büyümüş eşşek kadar olmuş, okula gidiyor, götünde bezle!
  
  ben beceremedim bu işi. sanırım yani. gerçi henüz eşşek kadar sayılmaz ama... pek bilgili, pek görgülü, her şeyi bilip her boktan anlayan mahalle ve akraba teyzelerine göre gayet de büyümüş ve "aaayyy çok geç kalmıışşş"...
  
  3 yaşını geçti oğlum. geçen yaz denedim. hatta sırf bunun için iş yerimden izin aldım. yanında ben olayım, evden çıkmak zorunda kalmayalım, birkaç günde halledelim diye. dedim ya denedim. deneyen sadece bendim. ağladı, çıldırdı, lazımlığı tekmeledi filan falan derken olmadı. zorlamak istemedim, doktoruna danıştık, rahat bırak çocuğu dedi, bıraktık. kışı da geçirdik. ama kış boyunca yokladım hep. teklif ettim, ısındırmaya çalıştım, hep aynı olumsuz tepkiyle karşılaştım.
  
  lazımlık aldık, beğenmedi. birkaç kez benim zorumla oturdu, hep ağlayarak. klozet adaptörü aldık, daha siftahı yok. lazımlığı yine tekmeliyor filan arada, adaptörü görmeye bile tahammülü yok. alaturka tuvalete oturtmaya çalıştım. suyla oynayabilme olanağı olduğu için o birazcık daha fazla ilgisini çekti. bu sefer de amaca odaklanamadık. türlü türlü, renk renk külotlar aldım. altını açtım, bez bağlamadım. saatlerce tuttu çişini, bir kez halıya işedi, kıyameti kopardı, ağlama krizine girdi.
  
  bu yaz hatta mümkünse baharda bu işi bitirmek istiyorum ama beyimiz hala çok gönülsüz. hiç heves, ilgi yok. zorlamanın da iyi olmayacağını biliyorum. duyuyorum böyle zorlayıp sonra birdenbire kendiliğinden bez istemeyen çocuklar oluyormuş. keşke... nasıl olacak yahu? düşündükçe deli oluyorum...
  
  edit: 3 yaş gayet de eşşek kadarmış. eve gider gitmez yeniden başlıyoruz çalışmalara.
  
  nihayet edit: #33570199