ergin altay

• saat gecenin yarısı. küçük, deniz kenarında bir ilçe hastanesinde rutin bir nöbet gecem. suç ve ceza'yı yeniden okumaya karar vermişim. masanın üzerinde sade kahve ve suç ve ceza. birazdan belki çok düşük seste chopin dinlerim. severim bazen böyle triplere girmeyi. zaten küçük bir ilçe hastanesinde çalışıyorsun, bütün günlerin yoğun geçiyor, sadece gece nöbetlerinde kendine zaman yaratabiliyorsun. böyle küçük tripler de olmasa yaşadığımı anlayamayacağım diye düşünüyorsun. kitabı elime alıyorum, raskolnikov'u tekrar okuyacağım. gerçekten çok heyecanlı. '30 yaşımda kendime yapacağım en güzel iyiliklerden biri suç ve ceza'yı tekrar okumaktı, ne iyi ettim' diye düşünüyorum. yaşlı bir adam giriyor acil'in kapısından içeri. kayıt yapmam gerekiyor, nüfus cüzdanını istiyorum, evde unutmuş. 'kimlik numaramı versem olur mu?' diye soruyor. 'verin' diyorum, rakamları ağır ağır söylüyor. rakamlar bitince adamın adı çıkıyor ekranda. ergin altay. masanın üzerine kapağını ters çevirip koyduğum kitabın üzerinde de aynı isim yazıyor. yazar: fyodor mihayloviç dostoyevski. çevirmen: ergin altay. gülümsüyorum. en az raskolnikov ziyaret etmiş kadar seviniyorum.