sevdiğini söyleyememek

• karşısına geçince bütün söyleyeceklerinin dilinin altında kalır, öyle durur. söylemek istersin ama konuşamazsın. engel olur kalp çarpıntın. şiddetli bir çarpıntıdır. öyledir ki, seni sen yapan bütün duyguları öylece alır götürür. içi boş sözcüklerle sadece konuşursun. anlatamazsın anlatmak istediğini. kalır öylece dilinin altında bir sır gibi. biriktirirsin sadece. ne olduğunu bilmeden bir sarsıntıyla kalakalırsın. kulaklarında öyle sesler gelir ki, çınladığını sanırsın. karşısında ölsem de kurtulsam dersin; ama her şeye engel olur. ölüme bile…
  
  bizi biz eden düşünceler aniden saklanıverirler. ne olduğunu başlarda anlamazsın; ama konuşamadığını fark ettiğin zaman bütün dünya durur gözlerinin önünde. sadece kalbini dinlersin, kalbini. gözlerini yakalamaya çalışırsın bir avcı edasıyla, baştan aşağı bütün görüntüsüne zihninde yer bulmaya çalışırsın. bakarsın ki, tümünü kaplamıştır. bütün vücudunu kontrol altına almıştır. sen, sen değilsindir artık. bir başkasıdır o sen. ne yaptığını bilemeden yaşarsın o kaybolduktan sonra.
  
  anlatmak istersin anlatılmaz olan duyguları; ama içi boş sözcükler mani olur. o güne kadar okuduğunuz bütün şairlere hak verirsiniz. kendinize küfredermiş gibi hırpalamaya çalışırsınız. çünkü artık o yoktur. kaybolmuştur herkesin arasından, her ne kadar da yakınınızda olsa da…
  
  bir gün geldiğinde taşır duygular ve öylece sözcüklere dökülür ardından. fakat o duymaz bunları, hem duysa ne olacak ki hisseder mi o acıları… sanmıyorum?
  
  bütün anlatılmayan sevgilere selam olsun…