babaya söylemek istenip de söylenemeyenler

• "merhaba baba. bazen seni çok özlüyorum, evime gelip oturmanı, hiç muhabbet edemesekte bana öğüt vermeni dinlemek istiyorum yine, haftada bir olsa da eve gelsen yine ben dünya atlasını alıp yamacında ülkeleri öğretsen, ansiklopedileri birlikte yine okusak, yine omuzlarına alıp evin içinde gezdirsen. yalvarırım haftada bir değil ayda hatta yılda bir de olsa gel. alıyorum haberini çok hastaymışsın, yatıyormuşsun sürekli, gururunu sikeyim baba gururunun amına koyayım senin, geçmişinin içine sıçayım.
  
  petkim ilköğretim okuluna ya da ted'e gönder dediler sen tuttun en sikko okula gönderdin "okul her yerde okuldur, okuyacak adam bokundan belli olur" dedin göndermedin. askeriyeyi kazandım kardeşini askerde şehit verdin diye göndermedin "okuturum onu ben!" dedin işlerin işlerin bitti, hastalandın, yok oldun. öğretmen lisesi ve anadolu lisesine puanım yeterken şehir "değiştiremezsiniz benim yanımda duracaksınız, hem meslek öğren sen bilgisayarcı ol. bizim gibi ev dikecem,kum ocağın uğraşacam diye debelenme" dedin göndermedin, meslek lisesinde okutturdun. zaten lise birin sonunda gittin. gittiğinde bir şey değişmedi zaten haftada bir eve geliyordun, sen benim önüme tomarla para atsanda benim o zaman istediğim para mıydı ulan? para mı istedim senden? araba mı istedim, ev mi istedim? ne istedim göt ne? gittin ya yavaş yavaş çöktük biz annemle aslında. ben akıl almaya ihtiyacım olduğu sıralarda ihtiyacım vardı sana, eyvallah gittikten 5 seneye kadar parayı hiç kesmedin, boğazımdan ekmeğin geçti, hatta arttı ihticacı olanların bile karnını doyurdum ama diyorum ya yoktun. bok vardı hep illegal adam olmakta, hoşuna gidiyordu hep senin tam tersin oldum kanun adamı oldum ne hoş değil mi? küçükken yoksullukta büyümüşsün 5 yaşında çivi toplayıp nalbura, nalbanta, bok toplayıp tabakhaneye, deri toplayıp deri fabrikasına götürmüşsün, çok çalışmışsın. sevdirememişsin kendini sevmeyi de öğrenememişsin.
  baba, ne oldu kazandıkların? ne oldu o paralar? para neydi ki, konuşamıyormuşsun bile artık doğru düzgün ne oldu baba ne oldu?
  aslında ben sana "seni seviyorum" diyemedim ya, sen bana "seni seviyorum" demedin ya eyvallah. çok yalnızım ama baba, çekiyorum kendimi yavaşça her şeyden. tırım tırım tırmalıyorum, tırnaklarım pislik içinde, günde 2,5 paket sigara içiyorum, sirozum, obsesif kompülsifim, annem sayesinde tüm mal varlığımızı da kaybettik, şimdi kendi başıma üniversite peşinde koşuyorum 22 yaşındayım. sağol bizi bırakıp gittiğin için.
  haberin geliyor baba, konuşamasadak, haberin geliyor. ne diyeyim be baba. normalde de konuşmazdın zaten, şimdi hiç konuşmuyormuşsun, olsun. çok gezmezdin, kalkamıyormuşsun, olsun. bu arada kadınlara güvenilmezmiş haklı çıktın, her neyse.
  
  ben seni çok özledim, nefretim kadar sevgim de bir o kadar fazla ama dile getiremiyorum. evi terkettiğin gün sen arabayla kaçarken bende ardında koşarken düşmüştüm, dizim ve avuçlarım kanamıştı, dizimde hala izi duruyor baktıkça aklıma geliyorsun, içim öyle kanıyor, gizli gizli ağlıyorum. dediğin gibi be büyük adam; "her şey olacağına varır babacım!" haklısın herşey olacağına varır babacım, cenazende görüşüz...