bir dine inanmaktan vazgeçme anı

• gavura kızıp oruç bozma anı değildir.
  
  bir takım saçma sapan insanların din adına yaptığı din dışı hareketleri görüp nefret etme anı değildir.
  
  yüzeysel bakış açısıyla kutsal kitapta çelişkiler bulunan (uydurulan) an hiç değildir.
  
  her dinin mensubunun kendi dinini tek doğru yol olarak benimseyip diğer dinden olanları kafir olarak görmesindeki mantıksızlığın kavrandığı andır.
  
  düşünülür; şu an müslüman olan insanlar hıristiyan olarak doğabilirlerdi, o zaman da huzur içinde doğru yolda olduklarını düşünerek yaşayacak ve öleceklerdi, içlerinde en ufak bir şüphe olmadan. e bütün dinler de kendisini doğru yol olarak konumlandırmıyor mu? bu gün yeni bir din çıksa ve allah dese ki "islamı mahvettiniz onun yerine bunu indiriyorum. allah ne zaman ne söyleyeceğini bilir, neyin yerine neyi koyacağını bilir, siz bilmezsiniz. kitabımın içine yanlış ifadeler doldurdunuz, o aslında öyle değildi böyleydi", müslüman olan buna itibar eder mi? etmez. peki nereden biliyorsun? kuranda yazıyor. son dindir diyor. e bu da zaten kuranı değiştirdiniz diyor. hayır, kimse bunu kabul etmez. hıristiyanlığın da islamı kabul etmediği gibi.
  ola ki bu yeni dine inananlar çıkarsa ve yayılırsa, belki bin küsur sene sonra şu anki islam konumuna gelire, aynı terane onun için de dönebilir. yani demem odur ki inandığının mutlak doğru olduğunu düşünen bir tek sen değilsin, her neye inanıyorsan.
  
  bu, inananlar salaktır demek hiç değildir. kendi mantığımı diğerlerinden üstün tutmak yukarıda yazdıklarımla aynı kapıya çıkar. zaten mantıksız gelse düşünmez, savunmazsın bir düşünceyi. herkes için geçerli bu. o yüzden herkes bir tek kendisini akıllı sanmayı bırakmalı. diyorum.