63 entry daha
  • otomotiv ana sanayinde çalışan bir mühendis olarak, yan sanayilere kalite eğitimleri vermek durumunda kaldım bir dönem.
    her verdiğim eğitimin süresi 1 gündü ve karşımdakiler o yan sanayi fabrikasının okumuş mühendisleri, müdürleri, kalite sorumlularıydı. yani "okumuş çocuklar"dı.
    ve ben o eğitimleri verirken, her seferinde o 1 günün sonunda nasıl yorulduğumu hatırlıyorum.
    tam en önemli yeri anlatacakken, müdür'ün birinin telefonu çalar, eğitim bölünür. biri dışarı çıkar, üretim durmuştur, "en önemli yeri kaçıracak acaba eğitime devam etsem mi" diye düşünürsünüz.
    sürekli ayakta, konuşuyor, bilgi vermeye, anlatmaya çalışıyorsunuzdur, ama dinleyicilerden biri o esnada cep telefonuyla oynar, ve siz anlatırken bu duruma gözünüz ilişir, sinir olursunuz. "bu kadar dil döküyorum bir dinle eşşoleşşek" dersiniz.
    anlattığınız konu hakkında hiç dinlemediği belli olan biri basit bir konuda, az önce anlattığınız yerle ilgili, "peki ama şu nasıl oluyor da oluyor" diye sorar. "az önce dedim ya lan" dersiniz içinizden.
    bir sivri çıkar, sırf aykırılık olsun diye, anlattıklarınızı çürütmeye çalışır.
    sonuç olarak:
    mühendislere eğitim verirken bile bu kadar yoruldum her eğitimin sonunda, ben bilirim.
    oysa bir öğretmenin karşısında;
    ilkokul çağında dikkatini toplayamayan çocuklar, aklı oyunda olan 6 yaşında çocuklar, deli çağında ortaokul gençleri, hababam sınıfı kıvamında aklı hep hinliğe çalışan ergenlik çağındaki lliseliler var.
    ve eminim bir de velileri.
    o ilkokul çocuklarının, o kanı kaynayan, "ya hocam bunlar gelecekte ne işimize yarayacak allahaşkına" diye düşünen ergenlerin olduğu bir sınıf.
    ve o sınıfta otoriteyi sağlamaya çalışan öğretmensiniz.
    kusura bakmayın ama bu insanlara bu yaz tatili çok değil.
    zira ofiste bilgiyasayar başında geçirilen süre ile bu insanların sınıfta geçirdiği süre yoruculuk açısından bir değil.
    ve bunu, yılda en fazla 1, bilemedin 2 hafta izin kullanabilen, ve yoğun çalışan bir mühendis olarak ben diyebiliyorum.
    öğretmenlik hakikaten kutsal bir meslek, herkesin yapamayacağı bir sabır işi.
    bir insanın tatili, maaşı sorgulanacaksa, bu asla öğretmenler olmamalı. belki devlet dairelerinde çalışan, bir telefona bakmaktan aciz, bir mail atmaktan aciz insanlar, devlet memurları olabilir. ya da akademisyenler.
    ama asla öğretmenler olmamalı.
143 entry daha
hesabın var mı? giriş yap