platoniğin aşırı umut veren sıradan davranışları

• ah ulan... sene 2002, lise1'de deliler gibi aşık olduğum bir kız vardı. evet demedi hiç, platonik'in dibine vurdum bir sene. göz yaşı bile döktüm o derece tutulmuşum.
  
  aynı sınıftayız. hemen solumdaki sırada oturuyor. hapşurduğum zaman hemen çok yaşa derdi. sadece o derdi ama. başka kızlarda vardı, onlar demezlerdi hiç. erkek arkadaşların sikinde değil zaten "çok yaşa" filan. sadece o derdi . ee? ne yapayım lan ben umutlanmayayım da?
  ayrıca her akşam en az iki kez çağrı bırakırdı. bilen bilir, o yıllarda çağrı atardık karşılıklı. nerde 10 bin sms amk? ee? bu nedemek şimdi? deliler gibi umutlanırdım. bugün gibi gözümün önünde o 3310 ekranındaki 2 cevapsız çağrı !
  
  sonra cips yerdik bizimkilerle, sağlıksız yeme derdi, bir tek bana derdi, cigara içmek için okulun arkasındaki ormana kaçarken görürdü, içme diye surat asardı.
  ah ulan türk kızı! lise hayatımı mahvettin :) bi he demedin.
  
  lise1'in sonunda göz yaşı döktüm(baya bildiğin hüngür hüngür ağladım okulun merdivenlerinden inerken, koluma arkadaş girmiş, rezilliğe bak amk), lise2'ye unutmuş^*girdim...