marat assassine

• jacques louis david, the death of marat, c. 1793
  
  "they said marat is dead. no. marat is not dead. put him in the pantheon or throw him in the sewer; it doesn’t matter—he’s back the next day. he’s reborn in the man who has no job, in the woman who has no bread, in the girl who has to sell her body, in the child who hasn’t learned to read; he’s reborn in the garrets of rouen; he’s reborn in the basements of lille; he’s reborn in the unheated tenement, in the wretched mattress without blankets, in the unemployed, in the proletariat, in the brothel, in the jailhouse, in your laws that show no pity, in your schools that give no future... oh, beware, human society: you cannot kill marat until you have killed the misery of poverty." v. hugo
  
  marat öldü dediler. hayır, marat ölmedi. onu ister pantheon'a koyun ister bir lağıma fırlatın; fark etmez. bir sonraki gün geri dönecektir.
  o, işi olmayan adamda, yiyecek ekmek bulamayan kadında, bedenini satmak zorunda kalan kızda, okuma yazma bilmeyen çocukta hayat bulacaktır; rouen'in tavan arasında, lille’in bodrumunda, soğuk bir evde, battaniyesiz sefil bir döşekte, işsizde, proletaryada, bir kerhanede, hapishanede, acımasız yasalarınızda, gelecek vaat etmeyen okullarınızda yeniden hayat bulacaktır.
  ey insanoğlu, yoksulluğun sebep olduğu sefaleti ortadan kaldırmadıkça marat'ı öldüremezsiniz.
  
  arkadaşımın ricası üzerine çevirdim.. pek etkilendim.