aşkın ömrü 3 yıldır

• eğreti duran genelleme. ha düştü, ha düşecek... aha! işte düştü!
  
  söz konusu genelleme bir kitabın adı olsa da, ve bu kitabı henüz okumamış olsam da; kitabın içeriği, söz konusu önermeyi kanıtlamaya çalışıyorsa, benim için ilginçliğini kaybeder. benzeri bir sürü genelleme yapıldığından ve genelleme, istisnaları bulunduğu sürece çürütülmeye yatkın bir adet tez olduğundan; özellikle de her insanın farklı bir şekilde yaşayarak, yeni anlamlar katabileceği bir kavram olan aşk'a üç yıllık ömür biçtiğinden, yazarın tarafıma kanıtlaması mümkün olmayan bir tezdir ayrıca. kim benim yaşadığım aşka ömür biçebilir? hele ki "aşkın ömrü" denilen şey, onu yaşayan bireyin ona verdiği önemle, o'na gözü gibi bakıp, besleyip büyütebilme yeteneğiyle doğru orantılı olarak artan sayıda ise; zaman denilen kavram, yüce bir aşkın kahramanı ile birlikte geçirilen üç yılı, bir an kadar kısa kılabilecek derecede göreceli ise, bir zat karşımıza çıkıp benim adına sadece "şehvet" diyebileceğim bir şeyi, diyelim ki "aşk" olarak adlandırıyor ise, genelleme ne derece inandırıcı olabilir? bu genellemeyi yapan zat, benim sevdiceğimin gözlerine bakabilmiş midir? birlikte oturup denizi sessiz sakin seyrederken, yanımızda bulunmuş mudur? en zor günümde varlığıyla beni tüm sıkıntılı detaylardan saatler boyu uzaklaştırabilen bireyin ellerinin sıcaklığını biliyor mudur? çağın uç ve radikal çözümlerini seven, duyguların yaşanabilirlik sürelerine dahi peşin peşin ömür biçiveren, klişeleri seven ve o klişeleri takip eylemekten yorulmayan bireyleri için tasarlanmış ve kitleleri de aynı tüketici zihniyetle peşinden sürükleyen bu tür genellemeler, aşkın ömrünü kısaltmaya yetmez üstelik. inadım inat, aksini kanıtlamaya dair aday gösteririm kendimi.