hayata dair gülümseten detaylar

• bundan 10 sene oncesi falan.
  
  serdar amca, adil'i ^* daha iyi bir hayat sursun diye avustralya'ya gondermisti. tabii araya zaman, mesafe girince eski irtibatimiz yavas yavas kalmiyordu haliyle. adil okula basladi orada, birakti, ise girdi, tekrar okula gitti, yeniden birakip bir ise girdi; ama istedigi seyi bir turlu bulamiyordu. boyle inisli cikisli donemlerle birlikte iki sene falan gecirdi ve en sonunda "ben yapamiyorum burada, olmuyor. turkiye'ye donuyorum" dedi.
  
  biz de beklemeye basladik.
  adil, artik avustralya'daki son zamanlarini gecirdigi gunlerden birinde, arkadasiyla metroda bir yere gidiyorlar. kendileri ayakta duruyor. yolcular iniyor, biniyor derken bir durakta yan tarafina cok guzel bir kiz geliyor. o da ayakta duruyor. bi 5 dakika geciyor. adil de biraz duygusala baglamis durumda artik donus oncesi modunda, yanindaki arkadasina "baksana su kiza, ne guzel bi kiz. ne vardi sanki simdi benim sevgilim olsa. belli ki edebinde adabinda biri hem, yuzune yansimis sanki icinin guzelligi. bir is tuttursam guzelce, hayatimiza baksaydik beraber fena mi olurdu?" diyor. sonra kiz da bizim adil'e dönüp "tesekkur ederim" demesin mi?
  
  evet, gecen sene evlendiler.
  adil hala avustralya'da. guzel bir isi, mutlu bir ailesi var.