yozgat blues

• yozgat blues tam anlamıyla beklentilerimin üzerinde bir film olmuş.
  
  --- spoiler ---
  yozgat süper bir seçim, karaktersiz bir şehir, insanı bağlayabilecek hiçbir şeyi yok. filmde anlatılmak istenen şehir değil zaten şehrin sıradanlığı olmuş, şehir romantikliğine gidilmediği için ayrıca tebrik konusu.
  neşe ah neşe demek istiyorum istediğin kadar fransızca şarkılar söyle blues yap, emelin evlenip yuva kurmak, yavuz da ise kafa farklı yozgatın varoş düğününde dahi müziğini yapacak kadar romantik, neşe insan-ı kamille türkü söylesin şiir okusun direk ayak uydurur ortama. ses var ama sanat ruhu yok kızda. kısacası tam olarak yurdum kızı.
  insan-ı kamil’e çok güldük, küçük şehire sıkışmış, roman yazan, şiir okuyan, radyo programı yapan süper kendine güvenli çakma entel tripleri süperdi, çok iyi gözlemlenmiş.
  
  senaryo tarık tufan yönetmen mahmut fazıl. araya sıkıştırılmış birkaç dini öğe olur mu diye insan düşünüyor, birkaç alt ses kuran fonu, sabri’nin görüştüğü başörtülü kızlar, gittiği sohbet dışında pek bir şey yok, bu sahnelerde de mesaj verme kaygısı vs yok, hiçbir kemalist rahatsız olmaz yani, hatta inanılmaz sıradanlıkta bir tip, bunu anlatmak için kullanılan öğeler olmuş, içki içen, birine takılıp sohbete giden, başörtülü kızla evlenmek için görüşen, cumaya giden.. sabrı düz adam kısacası bir fikri yok, aynı şeyleri sayıklayıp duruyor.
  --- spoiler ---
  
  filmi çok sevdim, sanat filmi sıkıcılığında değil.
  
  karakterin ebesinin ebesine kadar geçmişini göstermiyor, merak ettiğimiz bir şeyler kalıyor karakterlere dair filmin sonunda.
  
  bol bol ödüller alsın inşallah:)