the way way back

• hayatımda gördüğüm en "loser" karakteri içinde barındıran filmdir. filmin bir yerine kadar neredeyse hiç konuşmuyor çocuk. film bu "loser", ergen, ezik vs karakter üzerinden ilerliyor. bir ergenin "loser"lığını atlatma çabalarını anlatıyor. bu seneki "büyüme", "kabuğunu kırma", "olgun hale gelme" temalı filmlerden bir tanesi. the descendants'ın senaristleri eğlenceli bir film ortaya koymuşlar tekrar. sıkılmadan izleniyor. hoş bir vakit geçirtiyor. mekanlar da hoştu. steve carrel ise bu kez güldürmedi. hakikaten güldürmedi. sadece sinirleri bozdu. zira son derece itici, şerefsiz birisini canlandırmış. 2014'e ertelenen foxcatcher'da daha da itici, şizofren bir katile hayat verdiğini düşünürsek sanırım kariyerini değiştirmeye çalıştığını söyleyebiliriz. neyse, sağlam aktör sonuçta. burada da iyiydi. sam rockwel'i izlemek pek keyifliydi her zamanki gibi.