tempolu yürüyüş

• şimdi şöyle diyeyim, ben bunu yaklaşık 8 aydır düzenli olarak yapmaya çalışıyorum. kilo vermek için değil, eğlenceli bulduğum için. haftada üç gün, 4'er saatten. bu süre boyunca kendim için önemli olanın uzun saatler boyunca hızlı yürümekten çok yürümeye odaklanmak olduğunu fark ettim. yani vücudunuz yürüdüğünün farkında olsun. mesela boş boş hayaller kurarak, denizi falan seyrederek yürümek yerine, karın bölgesine odaklanmaya çalıştım. çünkü yürüyüş boyunca ağırlığımızı bel ve sırt bölgesine yüklersek yürüyüşten sonra bel ağrısı çekiyoruz, ağırlığımızı yürüyüş boyunca karın bölgesine vermeye çalışırsak böyle bir ağrı oluşmuyor.
  
  bir noktadan sonra koşabilen erkek çekiciliği dikkatinizden kaçmadığından dolayı, yanınızdan hafif tempoyla koşarak geçen ve uzaklaşan insanlara özenmeye başlıyorsunuz. daha yaşınız genç değil mi? tempolu yürüyen bir teyze ve tempolu yürüyen bir amca değilsiniz hala. o halde siz de koşmaya çalışın. ben ilk koştuğum an 3 dakika 40 saniye dayanabilmiştim, nefesimi kontrol etmeyi öğrendim, şimdi yaklaşık 35 dakika aralıksız koşabiliyorum. arada tekrar yürüyüşe geçiyorum, nefesim normale dönüyor. sonra yeniden yavaş ve sakince koşmaya devam ediyorum. bu noktaya gelinceye kadar yorulduğum her an "at kuyruğu saçlarım koşarken nasıl da güzel dalgalanıyor ama hadi iki dakika daha koşayım" gibi saçma şeyler söyleyerek kendimi motive ettim. :) siz de kendinizi bir şeylerle iki dakika fazlası için motive etmeye çalışın durmak istediğiniz her an.
  
  son olarak, sahilde birbirine sarılmış, elele gezen, öpüşen koklaşan kızlı erkekli çiftlerle ilgilenmeyin. onlar yokmuş gibi davranın. amacınızdan sapmayın. :)