1 entry daha
  • simdi, philip marlowe prensipleri olan bir dedektiftir. bu durum misal cok sevdigim modern hardboiled polisiye yazari james ellroy'u killandirir mesela. melankolik, yalniz, romantik ve dürüst dedektif tipinin melankolik, yalniz, romantik ve saftirik yazardan kaynaklandigini söylemis, ayni sebepten chandler'i ve romanlarini hakir görmüs, hammett'i tercih ettigini belirtmistir ellroy. kendisine olan saygim bir yana...

    hammett'in karakterleri, gizliden gizliye sahip olduklari ahlaki kodlarini derine gömerler, evet; misal suclularin yaninda masumlarin yaninda olduklari kadar rahattirlar. halbuki marlowe suclularla, mafyayla filan hic anlasmaz. muhabbetini kisa ve sert tutar, eskaza bir güzellik yaptiginda bunu genelde yanlislikla veya baska caresi olmadigindan yapar. ama bunun sebebi diyebilecegimiz marlowiyen sövalyelik dürtüleri hakikaten hakir görülesi midir? kirli bir dünyada yasamaktadir marlowe. o kirin kendi üstüne yapismasindan korkmaktadir sadece. kendine göre bir ahlak anlayisi vardir, polise de fazla güvenmemektedir mesela. yaptiklari yüzünden insanlari yargilamaksizin kendince deger yargilari olusturmustur. o deger yargilari dogrultusunda da tek yaptigi kendisini kirden, suctan korumaktir.
8 entry daha
hesabın var mı? giriş yap