kişinin büyüdüğünü anladığı an

• sana cevap vermek istemediğin bir soru sorulduğunda, buna hiçbir tepki göstermemek gibi bir opsiyonunun da olduğunu anladığı an. demek istediğim "bunu cevaplamak istemiyorum" demeden, arıza çıkarmadan, geçiştirmeye çalışmadan, hatta duymamış gibi bile yapmadan, sadece cevaplamayabiliyorsun. tamam, karşındaki soruyu çok önemsiyorsa, veya alınma potansiyeli yüksekse, osuruktan nem kapıyorsa yani, üsteleyebilir. ama çok büyük oranda çalışıyor yahu bu, insanlar yapıyorlar, oluyor.
  
  aslında bu andan bir sonraki an belki de. "lan bu an büyüdüğümü anladığım an mı yoksa" diye aklından geçirdiğin, ve bu fikirden nefret etmediğin an.
  
  hatta belki de bundan bir sonraki. bu hareketi aslında çocukların yaptığını, istemedikleri şeyle ilgilenmediklerini ve belki de araya zorlama nezaketleri, kastırıcı sorumlulukları vesaire sokmadan sadece istediğini yaparak da bazı şeyleri ( pek çok şeyi?) atlatabildiğini, bunu eskiden bildiğini ama sonra unuttuğunu ( yoksa unutturdular mı) farkettiğin an.
  
  veya hiçbiri. aman ne bileyim. toparlamak istemiyorum.