eve haciz gelmesi

• okuldan yeni gelmiştim, kapıyı açtım. her zaman yaptığım gibi antredeki vestiyere çantamı koyacaktım ki baktım yerinde değil. aynası kırılmıştı geçen aylarda herhalde tamire verdiler dedim, salona geçtim. içeri girmemle beraber dondum kaldım. süresiz bir sessizliğin içine girmiş gibi kaldım öylece. hiçbir eşya yerinde değil! televizyon, halılar, koltuklar.. hepsi gitmiş. sadece mavi bir leğen duruyordu kenarda. içerisinde koltukların içinden çıkan birkaç ıvır zıvır. önce hırsız girmiştir diye düşündüm, ama nasıl her şeyi götürebildi? yok yok taşınıyoruz ve sürpriz yapıyorlar.. ya da ne olabilir?
  derken annemin hıçkırıklarını duydum mutfaktan. oğlum sen misin diyecekti belki sen mi geldin ama oğlum-da tıkandı. kaldı. mutfağa doğru ilerlerken annemin nasıl göründüğünü gözümde canlandırdım. kendimi her resme hazırlamak için beynim bana oyunlar oynuyor gibiydi. girdim.
  babamın çoktan işte olması gereken bi saatteyiz. ama babam masada. önünde cam bir sürahi, bardak ve sigarası. annem fayanslara dayanmış ayakta. ikisi de ağlıyor.
  halen anlam verememiş olsam da soramıyorum. sormaktan korkuyorum. ben daha bir şey söylemeden annem gel der gibi elini uzattı, beni görünce babam dışarı çıktı. çoğu kadın gibi yine annem taşın altına elini koymuştu. o açıklayacaktı uzun zamandır borçlu olduğumuzu, işlerin kötü gittiğini ve evimize haciz geldiğini. çoğu erkek gibi yine babam kaçmıştı. itiraf edememişti beceremediğini, batırdığını ve yanlış kararlar verdiğini.
  henüz orta okulda olan o çocuk işte o gün büyüdü denebilir. ve yine o gün zaman benim için resmen durdu ve hatırı sayılır izler bıraktı hayatımda. halen banka, kredi veya haciz lafını ne zaman duysam ürperirim. hatta az evvel sol frame'de bu başlığı görünce de öyle oldu.
  
  velhasıl bunların hepsi geçti gitti. aradan seneler geçti ve bunları en ince detayına kadar konuştuk, tartıştık. hatta dalgasını bile geçtik.
  bizi daha da birbirimize bağladı bu yaşananlar. özellikle babamın ve bizim aramızdaki görünmeyen hiyerarşi kalktı resmen. onun dediklerinin de yanlış olabileceği ayan beyan ortadaydı ve biz bunu hep beraber tecrübe etmiştik. ve bana çok hayati şeyler öğretti bu süreç.
  şayet bir gün çocuğum olursa, ondan hiç birşeyi saklamamayı çok iyi öğrendim. gelecekteki yavrum, var olursan kısmen şanslı olabilirsin..
  sevgilerimle,
  baban.