bir misafirliğe

• melih cevdet direncimi kıran şiir.
  
  hakkında hemen hemen hiçbir şey bilmememe rağmen, uzun zamandır anlamsızca mesafeli durduğum, hatta hiç yokmuş gibi davrandığım^* bir şair melih cevdet. ama bu şiire olan zaafımdan ötürü daha fazla dayanamayacağım ve melih cevdet'e giriş, mca 101 falan bir şekilde dalacağım artık kendisine.
  
  "gitsem" diyor ama bildiğimiz, sakız ettiğimiz gitme dürtüsünü anlatıyor değil bu şiir. daha naif, hada hisli bir şey gibi geliyor sözünü ettiği. "misafirlik" katıyor o tadı belki daha en başından. anılarıma dokunarak yeni bir de hayali körüklüyor. hem de ne basit şekilde.. çırılçıplak, kendiliğinden oluşmuş gibi duran cümlelerle. biraraya gelişleri tesadüf sanki. sonunda uyumak, sonuçta unutmak umudu olsa da; "kekikli zeytinli kahvaltı"yla, "temiz bir yatak"la, "lavanta kokusu"yla ümitvar olmaya itiyor beni her aklıma gelişinde.
  
  ve bugün de.
  
  ve bir günü daha kurtarabiliyorum bu şekilde.
  
  ne adamsın melih cevdet.