7 entry daha
  • kendisi ile tam 10 yıl sonra karşılaştım.
    dile kolay 10 yıl. ilk sözü arabasına bindiğim ilk an merhaba'dan sonra sağına bakıp hafif alaylı bir şekilde "büyümüşsün kızzz" demek oldu. o an anladımki ego böyle birşey işte. kendine güven budur!

    adam yada o zamanki o lisedeki çocuk o kadar popülerdiki aynı sınıfta olmamızdan dolayı yan sınıftaki kızlar bize "yaa xxxxxxx sizin sınıfta di mi. çok yakışıklııı yaaa kız arkadaşı yok muuuğğ?" diyerek kendisine teklif edilirdi. hatta bir tanesinin benden tüyo almışlığı bile vardır şu ders notu ne, bu ders notu kaç diye. üzülerek söylüyorum ki bir kız arkadaşımız ise kendisine olan platonik aşkından dolayı kendisi ona baksın diye güzelleşmeye çalışıp boy uzatma hapları içerek canından oldu. tüm okul bu çocuğu suçlamıştı o zaman. ne var bunda, bu çocukta ne var diye. senin yüzünden öldü o kızı terslemedin diye. halbuki biz aynı sınıftaydık kendisi kesinlikle kıza umut bile vermedi halbuki. kırmadan reddetmişti. annem bile gittiği ilk veli toplantısında lise 1. sınıfta bana "sizin okulda xxxxxxx diye biri mi varmış kim bu çocuk. herkes onu konuşuyor." demişti. ama ölüm olayından sonra okulunu değiştirdi birdaha da görmedim. yıllar sonra bu çocukla yada şimdi karşımda duran o adamla çıkacağım aklımın ucundan bile geçmezdi.

    aşk mı? yok tabi... karar bu yönde kaydı görüşmelerimizden sonra. arkadaşız. çocukluk arkadaşım benim "saçlarım beyazladı yaa" dediğinde bile kendine "yok, yok muadillerine göre gayet iyisin" dediğim samimi arkadaşım sanki yıllar sonra bulduğum bir dostum gibi. yıllar geçse de bazı samimiyetler yine aynı demek. iyiki tanımışım seni güzel insan.

    "ama sen de büyümüşsün çocuk!"
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap