çocuklarla girilen trajikomik diyaloglar

• 4.5 yaslarında ölümü anlamaya calisma evresinde erkek cocugu; / yatağında uykuya konsantre olmaya calisiyor..(burada ilginctir demekki bu uykuya dalmadan önce akın eden düşünceler furyası cocukluk ıcınde gecerli , tum sorular o anda geliyor nedense)
  
  çocuk: babaaa, ben baba olunca siz ölüceksiniz ya, sonra bende ölücem mi?
  baba: evet. (amk nası babasın sen! realist tavrına sokayım)
  çocuk: heee (e tabi cocuk ne desin?)
  çocuk: peki o zaman ablamda ölücek mi? (oda ölüsün tek gitmim diye düsünüyor sanırım)
  baba: evet oda ölecek (hepimis ölcesss)
  çocuk: peki neden ölmek zorundayıs?
  baba: bilmem öyle işte şimdilik yanındayım merak etme, hep yanındayım. (velet en zayıf noktadan vurdu.)
  çocuk: peki kaç saat öleceksiniz? 100 saatmi mesela?
  baba: evet.
  çocuk: ohaa..