can aksoy

• herkes yine taksim'de sallandırmaya başlamış.
  
  bu arkadaşın bir anası babası, kardeşi falan var elbet. kendinizi bu insanlardan birinin yerine koyun. oğlunuz, abiniz, kardeşiniz bir canlıyı, bir insanı, bir hayvanı öldürmüş olsun.
  
  adalete tırnak kadar bir bağlılığınız varsa gider, cezasını çekmesi için gerekeni yaparsınız. ancak hanginiz "abim bir kedi öldürmüş, abim bence asılmalı" diyebilir? hanginiz "oğlum masum bir kediyi öldürdüğü için döverek öldürelim onu" diyebilir?
  
  bir insanla tanımadığınız ve aranızda herhangi bir bağ olmadığı için onu linç etmeye kalkıyorsunuz. çünkü görmediniz, tanımadınız, haberiniz yok. sizin gözünüzde bu bir oyun sadece. bu arkadaş nasıl bir psikolojik bozukluğun içindeyse, siz de aynı şekilde bir psikolojik bozukluğun içindesiniz.
  
  bir başka haberde hiç tanımadığınız bir adam için "ölmesine çok üzüldüm" diyor, bir başkasında da hiç tanımadığınız bir adama linç kültürü kusuyorsunuz.
  
  bir insanın cezası hiçbir zaman ölüm olamaz, olmamalıdır. bir canlıyı öldürmekte bir sakınca görmeyen, vicdani olarak rahatsız olmayan bir insanın psikolojik sorunları vardır, akıl sağlığı yerinde değildir.
  
  küçük kardeşini öldüren bir sürü çocuk var, yeterli gelişime ulaşamadıklarından bunun sonuçlarını, hatalı bir davranış olduğunu bilmiyorlar. bir insana saldırıp öldürebilecek, bir hayvana saldırabilecek bir sürü akıl hastası var. davranışlarını sorgulayacak yeterliliğe sahip değiller.
  
  bu insanları toptan öldürelim mi sizce? soykırım mı yapalım? bir canlıyı öldürmekte bir sakınca görmeyen ve vicdani olarak rahatsızlık duymayan insanları öldürme kararı ne kadar ironik.