festival express

• 1970 yilinda, yani woodstock'tan bir yil sonra, janis joplin, grateful dead, the band, buddy guy ve daha baska bir sürü müzisyenin icine dolusup, kanada'nin cesitli kentlerinde mini festivallere katilmak üzere yollara düstükleri hususi ve sahane trenin, ve bu yolculugu belgeleyen filmin adi
  
  bu kiyak yolculuk boyunca hem konserler, hem de trende cevrilen muhabbetler, patlatilan jam sessionlar filme alinmis ve hukuki bazi mevzular yüzünden 33 sene boyunca montajlari tamamlanip film haline gelememis. 2003 senesinde o yolculugu organize eden sakat bakisli organizator (: adini unuttum) ve katilan muzisyenlerle yapilan ropartajlar da eklenerek bir belgesele donusmus.
  
  bir yerde buddy guy diyor ki "trende iken sürekli calip söylüyorduk, benim uykum geliyordu, kalkip yatmaya gidiyordum, az sonra muhabbeti kaciriyorum diye vazgecip geri donuyordum. o tren bir suru baska sey yapmak isin cok uygundu ama uyumak icin olmadigi kesindi. cok eglendik ve hepimiz icin hayatimizda bir kere yasayabilecegimiz bir deneyim oldu."
  
  bir yerinde jerry garcia ile janis joplin trende, kafalar binbesyuz düet yapiyorlar, jerry duruyor "janis. i love you ever since the day i saw you" diyor.
  
  ama filmin en güzel ani tartismasiz, bu cekimlerden iki bucuk ay sonra olecek olan, janis joplin'in, konserlerden birinde kayit edilmis cry baby yorumu... gozlerin yasarmamasi ve sarki bitince alkislamamak mumkun degil... janis ablamiza ve jerry abimize sevgilerimizi gönderiyoruz buradan...