boyhood

• dün ifistanbul kapanışında izleyip bayıldığım son linklater filmi.
  
  naif, gerçek ve çok güzel bir film.
  fikir zaten güzel, gerçek zaman ilerleyişi insanı sarsıyor. diyalogların ve karakterlerin gerçekliği ise çok ilginç bir deneyim sunuyor insana.
  yani sadece bir filme girdim çıktım değil, ciddi farklı bir "gerçek bu" hissi. o açıdan sinema deneyimi diyebiliriz.
  
  müziklere bayıldım. 12 yılda çekilmesi ise gerçekten konuşulan konuların hatırlanmasına imkan vermiş. yellow ile başlayıp get lucky ile bitti film. (briht eyes seven biri kötü olamaz, beatles,country müziği vb. müzikle ilişkisi de çok güzel idi)
  
  linklater'in üçlemesine zaten taparım. ama aile, aşk, büyümek, ufak ayrıntıla ve hele ki diyaloglar harikaydı.
  karakterlerin yaşlanmasının gerçekliği nefisti. belgeselvari kurmaca ise göz almadan izlememi sağladı.
  
  baba ve çocuklar arasındaki diyaloglar, eylemlerin veya olayların sıradanlığı falan.. muhteşem bir hikaye anlatım biçimiydi.
  
  izleyiniz.