okçuluk

• arkadaşların genel bilgiler vermemi istediği spor.
  
  her şeyden önce şunları anlatayım: babamın işi nedeniyle bir çiftlikte büyüdüm. çocukluğum tozun toprağın içinde, hayvanların arasında geçti. kendimiz sapan, ok&yay yapar avlanmaya çalışır, haylazlık ederdik gün boyu.
  büyüyünce bu çocukluk her türlü outdoor diye tabir edilen faaliyet olarak geri döndü bana. trekkingler, kamplar, balık dahil her türlü av, silah, bıçak, teçhizat merakı, tüplü&tüpsüz dalış, zıpkınla balık avlama, motosiklet vs.. vs… hunt drive dedikleri avlanma dürtümü çok hissederim. nerde bir tavşan görsem üzerimde takım elbise bile olsa kendimi tutamam peşine koşarım şu manyak gibi. şehir, şehir yaşantısı, şehrin insanları sıkar beni. bir bear grylls veya serdar kılıç değilim belki bilgi olarak ama mesele sevmekse, yapmaksa her türlü kapışırım.
  
  (bkz: addicted to the outdoors)
  
  şimdi bu ters anlamda vergi cenneti olan ülkemizde benim 800-900 dolara aldığım bowtech carbon knight 3550tl, 1300-1400 dolarlık hoyt carbon spyder 4000tl. kim alıyor? nasıl alıp yapacaksın? alıp yapamadık velhasılıkelam.
  
  amerika'ya gidince ben bir yandan outdoor aktivitelerine bir yandan malzemelere abanırken tanıştığım bir arkadaş beni ok atış poligonuna götürdü. önce recurve denilen klasik yaylarla çalışmaya başladım. gözüm bir yanda hep compound diye tabir edilen makaralı yaylarda ama.
  
  alırdık-alamazdık, o para verilirdi-verilmezdi derken, neticede yediğimizden-içtiğimizden kestik aldık. demem o ki, bu bir sevgi olayı tabi ama her şeyden önce işin maddi yanını düşünerek bu spora başlayın başlayacaksanız. bu nedenle kulüplere gitmek, ihtiyacınız olan şeyleri bir süre kiralamak atılacak en akıllı adım olur.
  
  ağaç yaşken eğilir. tabiki neredeyse belki tüm spor dallarında erken yaşlarda başlamak daha kolay öğrenmenizi ve kendinizi geliştirmenizi sağlar. ancak 25-30 yaş arası başlamış ve 35-40 yaş arası bir arkadaşını başlatmış biri olarak okçuluğa başlamanın yaşı olmadığını belirtebilirim. tek problem yaş ve yaşantılar nedeniyle omuz sakatlıklarınız olabiliyor, devamlı spor yapan biri değilseniz okçulukta kullanılan kasları geliştirmeniz zaman alabiliyor. onun dışında yaş engel değil.
  
  kimi insanlar takım sporlarını daha çok severler. her ne kadar okçuluk ihtisas spor kulüplerinde grup olarak çalıştırılsanız da okçuluk bireysel yapılan bir spordur. bu nedenle kendi kendinize bir şeyler yapmaktan, vakit geçirmekten hoşlanmanız bu spordan zevk alacağınızın en büyük ipuçlarından.
  daha önceden ilgilenen bir arkadaşınız varsa veya beraber başlayacağınız birisi varsa, genelde beraber arazi yürüyüşleri, açık alan atışları, av vs... yapabilirseniz inanılmaz keyiflidir. gün boyu belki hiç atış yapmazsınız ama dağ taş sıkılmadan saatlerce yürümüş olursunuz.
  
  dediğim gibi ben bu konuda okullu değil alaylı olmayı tercih etmiş bir insanım. eğitim şart. eğitime saygım sonsuz. birçok spor dalını hep hocalarından öğrenmeye çalışmışımdır, okçuluk da dahil. ama kapalı alanlarda saatlerce aynı hedefe atış yapmak bana pek keyifli gelmedi. bu nedenle şuan sadece açık alanda devam ediyorum.
  ben genelde şu şekil görünmeyi, böyle saatlerce oturmayı, şu şekilde saatlerce durmayı, bu şekil atış yapmayı daha çok seviyorum. belki işte burada siz indoor, outdoor seçimini yaparak en keyif alabileçeğiniz şekilde devam etmeyi seçebilirsiniz.
  unutmayın: safety first