abdal

• abdallar, ekseriyetle yerleşik ve kısmen göçebe bir halde yaşayan alevi- kızılbaş zümrelerinden biridir. anadolu nun muhtelif bölgelerinde bir takım abdal köyleri, müteferrik yığınakları, yani obaları vardır. göçebe abdallar, yılın muayyen mevsimlerinde yer yer dolaşarak, köy kıyılarında geçici olarak otururlar. güney, batı ve orta anadolu başlıca cografi da ılış yerlerini teşkil eder. bununla beraber, antakya ili, abdalların en çok yurt tuttuğu bir bölgedir. bu bölgedeki zeytinköyü, mühim abdal merkezlerinden biridir. abdalların sayısı, bütün anadolu da 30-40 bin kadar tahmin edilmektedir. abdallar, soy itibariyle türkmendirler. bugünkü anadolu abdalları -tahtacılar, çepniler daha doğrusu bütün anadolu kızılbaşları gibi- babai türkmenlerinin bakıyeleridir. binaenaleyh bunları, dili ve soyu bütün bütün başka olan çingenelerle akraba veya yurt tutmuş çingene gibi telakki etmek katiyyen dogru değildir. halk bunları elek, sepet yapmak; bir kısmı da göçebe olmak bakımından çingene addeder. mesela: abdallara güney anadolu da çingene , doğu anadolu da elekçi derler. kuzey anadolu da ise elekçi daha çok gregoryen ermeni çingenelerine denilir. konya ve dolaylarında da abdallara carcar adı verilir (halk dilinde carcar 0lahi söyleyerek dilenen kimseye derler; dilenci derviş demektir). binaenaleyh, halkın -aslında türk soyundan olan- abdallar hakkındaki bu umumi ve pek basit telakki tarzı, ilmi bir mana ve mahiyet taşımaktan çok uzaktır. anadolu da eskiden beri yerleşmiş abdal oymakları vardır. bugünkü abdallar kendilerinin, haklı ve doğru olarak, türk ırkından ve 0slam olduklarını ifade ederler. bu ifadelerine ilave olarak da, ulu ve aziz saydıkları kara yağmur un reisli i altındaki horasan erleri (güney ve doğu abdalları ise, o uzlardan beydili boyu) ile beraber anadolu ya geldiklerini ısrarla söylerler. abdalların dilleri türkçedir. vakıa söz arasında dinleyenlere pek yabancı gelen bazı söz ve deyimler kullanırlar. ^u kadar var ki, kullandıkları bu söz ve deyimler, başka bir dile ait olmaktan ziyade kendilerince uydurulmuş argo mahiyetinde, birer söz veya deyimdirler. yani bir sözü karşısındakinden saklamak isterlerse -ki bilhassa mezhebi sırlarnı gizlemek için böyle konuşma tarzına daha çok başvururlar- bu söz ve deyimleri laf arasına karıştırırlar, cümleleri anlaşılmaz bir hale sokarlar. abdallar, biraz da küfürbaz insanlardır.