istediğim hastaneye gidiyorum sıra beklemiyorum

• yalan. ben de anlatayım.
  
  3-4 ay önce iş yerinde ters bi hareket yaptım. sağ dirseğime bir şey oldu, oynatamıyorum. en ufak bir harekette iğrenç bir ağrı giriyor. ben böbrek sancısı çekmiş adamım lan bu bana bi şey yapar mı dedikten yarım saat sonra arama motorunu açıp o muhteşem kelimeyi yazdım: hastane randevu.
  
  aga çevre hastanelerin hepsine tek tek baktım. 15 gün boyunca hiç birinde boş yok. boş yakaladığım randevuyu da vermiyor namussuz. diyor ki 15 günden daha ileriye randevu alamazsınız. e alamam tabi almamam da lazım. sonra millet haliyle herkes acile koşuyor. adamın eline kıymık batmış elim yarıldı diye yalan söylüyor. burnu kaşınmış bağıra çağıra acilde doktor arıyor. niye? randevu alamıyor ki adam.
  
  neyse böyle sisteme sokarım ben. o kadar beklesem zaten kendi kendine geçer diye hiç bir şey yapmadım. geçmedi tabi. bir de sağ kol. ben sol elimle çişimi bile yapamam. öylece sallanıyor ileri geri yalandan. ama etrafta kimse yokken gizli gizli bir randevu kolluyorum yakalarım diye. ama hikaye.
  
  1 ay sonra haydarpaşa numune hastanesinde buldum. evimin 30 km uzağında ama olsun. zınk diye aldım. tam 15 gün sonra atlaya zıplaya gittim. kapının önünde klasik beklemeyi yaptım, film göstericem ben muayene olmayacam diyen yalancı teyzelere sıra filan verdim. elindeki sedyeyi rampa aşağı üzerindeki hastayla beraber elinden kaçıran hasta bakıcıyı felan izledim. o ara ismim yandı, koşarak içeri daldım.
  
  30'lu yaşlarda bir doktor. önünde bir defter. herif mala bağlamış. sadece yazıyor, adı, soyadı, tc kimlik numarası, captchası derhen her şeyi yazdı. sonra kafasını kaldırıp dedi ki neyin var. dedim sağ dirsek, kırılsa duramam biliyosun. nerden biliyosun dedi, 1 buçuk aydır duruyor dedim. sıva şu kolu bakalım dedi, sıvadım. oturduğu yerden kafasını hafif ileri uzatarak 2 metre uzağındaki bana baktı. tamam dedi. ee ne oldu demeye kalmadan zedelemişsindir dedi. ilaç yazdım onu sür, ağrı kesici de verdim onu da iç. geçmezse 2 ay sonra gel dedi. asdlfkasdfa.
  
  kızamadım herife. askerdeki baytar bile ben terhis olurken 30 dk muayene etmişti lan beni diyemedim. ilaçlar için kod mudur nedir kağıda bir şeyler yazıp elime tutuşturdu. 3 aydır kullanıyorum ama pek bir gelişme olmadı. randevu alıp gideyim dedim yine başa döndüm, 15 gün sonraya randevu veremiyorum vs.
  
  beyler imam yetiştirmekten vazgeçin. senin doktorun yok, olanı da kaçırıyorsun. hastanen yok, ama özelde de muayene ettirim seni diyosun o da sikip atıyor. okulun yok, 50 kişilik sınıfta çocuklar eğitim görmeye çalışıyor dershane kapatıcam diyorsun. ne bekliyorsun bu nesilden anlamıyorum.
  
  ve en önemlisi: bunların hiç biri yokken sen her mahalleye 5 tane cami yaptırıyorsun sevap diye. sevaba ihtiyacınız olduğu bir gerçek ama bırak ben aşağıdaki camiye gideyim, babam yukarıdakine az yürüsün. ama hasta amca/dayı/hala/teyze 15 gün sonraya 40 km uzaklıktaki bir hastanede randevu aramasın. çoluk çocuk da 50 kişilik sınıfta eğitim görmesin. yoklama yapana kadar zaten dersin yarısı buharlaşıyor.
  
  müslümanım, eşşeklik edip bazı şeyleri ihmal ediyorum ama bu kadar öküz değilim. yalana alet olmayın.