atari salonunda konsol jeton yutunca yıkılan çocuk

• dunyanin en temiz kalpli, yardima en muhtac, en guzel duygularin uzerinde toplandigi cocuktur.
  atari salonlarina takilan herkes ya$ami$tir. kucuklugunuze donun, o ani hatirlayin, hic o kadar burkuldunuz mu, o kadar yikildiniz mi?
  boyle durumlar olurdu atari salonlarinda... makineye jeton atilir, ama bazen makine jetonu yutardi. eger mekanda kimseyi tanimiyorsan, daha once sik gittigin bir yer degilse, veya utangac bir cocuk isen cekinirdin gidip "- abi makine jetonu yuttu..." demeye. zaten paran azdi, azicik jetonun vardi, onun da bir iki tanesini makine yuttu. oturup aglayasi gelir insanin.
  mekanin yeni cocuklarinda veya ya$i kucuk cocuklarda olurdu bu. ya da yaradili$ iste, kismet, kader. kimse inanmaz diye hakkimizi arayamazdik. hele son jetonu yuttuysa makine, o jeton makinenin icinde degil, sanki kursagimiza takilirdi. birisi gordu mu acaba makinenin jetonu yuttugunu diye etrafa, abilere bakardik, acaba yardim eder, hemen gider bize bir jeton getirir mi diye umardik. kimsenin sallamadigini gorunce, cepte para kalmayinca, bize du$en cikip gitmekti. ezilmekti, yenilmekti. bir suru para vermezdi ki annemiz.
  aradan yillar gecti. o aciyi hic unutmadim. sonra biraz boyle az kabaca olup cocukluktan az biraz cikinca ayvalik'ta bir olay hatirlarim. yalnizim, gecenin bir vakti...
  boyle yuksek muzikli, sahilde, etrafi disko kafeler ile cevrili bir atari salonuna girdim. bildigim iyi oynadigim oyun yok. zaten son derece azdir. 3-5 izlemi$ligim var diye street fighter'in ba$ina gectim. 2-3 jetonla 2-3 adam gecebildim ancak. ta$ catlasin 15-20 dakika surmu$tur. makinenin ba$indan ayrildim. bir cocuk geldi makineye. cikmadim mekandan, izlemeye ba$ladim, ama uzaktan, rahatsiz etmedim karde$imi. arkada$im yoktu, vakit gecirmem lazimdi, misafir oldugumuz eve donup uyuyamazdim. cocugu izleyeyim dedim. kompedan olup, 1 jetonla oyun bitiren, habire perfect ceken cocuklardan sandim o'nu, izleyip zaman gecirmekti planim.
  cocuk benden de kotu cikti. 2 tane jetonu varmi$, birinciyi daha ilk adamda harcadi, ikinci jetonu atti ve "insert coin" yazisi yok olmadi.
  tam yukarida anlattigim baki$i atti cocuk, yikildi gozumun onunde, cevrede koca koca adamlar, cevredekilerin ruzgari ile sendeliyor cocuk. ba$ini onune egdi, arkasini dondu ki ko$tum tuttum. "- ben gordum!" dedim, "- gidip alirim sana jetonunu..." kafasini kaldirip bakti, bir $ey soylemedi. hemen kasaya ko$tum, ben de kimseyi tanimiyorum, meramimi anlatarak zaman kaybetmek istemedim, elimi cebime soktum ve parasiyla aldim jetonu. goturup verdim.
  artik buyumu$tum bunu ya$adigimda. o zaman icin de bu anlattigim his, bu anlattigim "cocuk" benim icin tarih idi. ama o jetonu cocuga verirken bogazima dugumlenen $ey o kadar da buyumedigimi, daha dogrusu bu anlamda hic buyuyemeyecegimi hatirlatti bana.
  
  tipki bu yaziyi yazarken de o jetonu kursagimda hissettigim gibi...
  aglatmayin beni.
  (bkz: insert coin yazan konsola tekme tokat dalmak)