sevgilim ben şimdi

• bir cemal süreya şiiri.
  
  sevgilim, ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim
  elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket sigara
  hayatımız geçiyor gözlerimin önünden
  çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz
  'ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz'
  çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere
  o gülün yüzü gülmüyor sensiz
  o köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı
  hepten hüzünlü bu günlerde
  gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye
  masada tabaklar neşesiz
  koridor ıssız
  banyoda havlular yalnız
  mutfak dersen, derbeder ve pis
  çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş
  vantilatör soluksuz
  halılar tozlu
  giysilerim gardropda ve şurda burda
  memo'nun oyuncak sepeti uykularda
  mavi gece lambası hevessiz
  kapı diyor ki, "açın beni, kapayın beni"
  perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi
  radyo desen sessiz
  tabure sandalyalardan çekiniyor
  küçük oda karanlık ve ıssız
  her şey seni bekliyor, her şey gelmeni
  içeri girmeni
  senin elinin değmesini
  gözünün dokunmasını
  ve her şey tekrarlıyor
  seni nice sevdiğimi.