françois truffaut

• françois truffaut bir yönetmen oluşunu andre bazin'e borçludur. bazin'in ölümünden sonra sinema yazılarının toplandığı "sinema nedir" adlı kitabın önsözünün ilk paragrafına şöyle başlar truffaut: "andre bazin avrupalı sinema yazarlarının en iyisidir. onunla tanıştığım 1948 yılında, onun manevi oğlu oldum. yaşantım boyunca yapabildiğim ne varsa, hepsini ona borçluyum." ilk ve en önemli filmi olan "400darbe"deki çocukluğun neredeyse aynısını yaşamıştır; fakat mutsuz çocukluğu hakkında hep susmayı tercih etmiştir..o yıllara dair kendisi hakkında bilinenler 14 yaşında okuldan atılmış, bir fabrikada yaklaşık bir sene çalışmış, daha önceki yıllardan da bir "ıslahevi" tecrübesi olan truffaut orada da "ıslah" olmamış olacak ki "askerlik hizmetini" red ettiği gerekçesiyle bir yıl hapis yemiştir. 400darbe ile anlattığı "antoine doinel" karekterini daha sonra ki filmlerinde de anlatır..kahramanın önce topluma düşman, toplumun çemberin dışına ittiği biriyken, dingin mutlu bir aile yaşantısana geçişini anlatır bu filmler...kaybedenlerin dostu kazananların düşmanıdır truffaut..400darbede yine okulu kırdıkları bir gün arkadaşı sorar: "peki ne yapmayı düşünüyorsun?" doinel'in cevabı "ailem beni askeri okula göndermeyi düşünüyor..bense istemiyorum..bilmiyorum..denizi hiç görmedim..gemilerde çalışabilirim." izleyenler bilir film bir deniz kıyısında hüzünlü bir bakışla biter.. o filmden bize kalan:çocuklar her zaman haklıdır ve çocuk suçlular, tinerciler selpak satanlar türediyse bir toplumda, alt tabakada bir problem yoktur..ama üst tabakada(yöneten/yönlendiren) bir şeyler değişmelidir..