öğretmen kemal

• amerikalı adlı iirenc ötesi filmden sonra artık hiç bir şartta sinemada türk filmi izlemem yeminimden coooook onceleri tum aile bireyleriyle hem de balkondan seyredilmistir.
  
  filmle ilgili aklımda kalan tek sey bir sahnede seyircinin verdigi abuk otesi bir tepki. öğretmen kemal filmin sonuna koydeki adak ağacını batıl inanc olduğu icin kesiyordu. sinemadaki diger seyircilerle beraber ayaga kalkıp da nasıl delicesine alkışlamıştık adamı. tiyatrodaki oyuncuların alkışlanması, ucagı duzgun indiren pilotun alkislanması vs. en azından takdir edilen kisinin bunu duyması anlamında mantıklı bir davranışken ben hala neden katıldıgımı bilmedigim bu toplumsal histeriyi sorgularım. (bkz: bin atlı akınlarda cocuklar gibi sendik)