buca

• 2012'nin ekim ayından beri yaşadığım izmir ilçesi. bok götürmektedir. yolları offroad pisti gibidir, her yağmurda rafting parkuruna döner. adrenalini boldur. çarpık kentleşme almış başını gitmiştir. her yer yamuk yumuk binalar ve sokaklarla doludur. şirinyer'den heykel'e giden cadde hariç 1 tane adam gibi yaya kaldırımı bulamazsınız. bulsanız da kaldırımı kaplamış trafik levhaları, aydınlatma direkleri ve otobüs durakları arasında slalom yaparsınız. yürüyüşe çıktığnızda mutlaka birkaç ezilme tehlikesi atlatırsınız. belediye otobüsü cennetidir buca. otobüs durakları girintisizdir. durak önünde en az 3 adet olmak şartıyla arka arkaya dizilip trafiğin anasını beller bu otobüsler. arkalarında arabanızla beklerken çılgına dönersiniz. ilçenin en merkezi yerini (şirinyer meydanı) kanalizasyon sistemini yenilemek için kazarlar ve 3 ay trafiğe kapalı kalır bu meydan. tek yönlü arka sokaklarda labirent çözersiniz. ilçenin aydın otobanına olan çıkış yolu genelde tek şerittir. bazen kilometrelerce kuyruk olur girişte veya çıkışta. arazi müsaittir ama bir allah'ın kulu da demez ki ben şu yolu genişleteyim de rahatlasın trafik. doğalgaz faturanızı 1 gün geciktirirsiniz kışın göbeğinde soğukta kalırsınız. kesmek için haber veya mühlet vermezler. öğrenci bolluğundan olsa gerek içinde yaşanabilecek durumdaki evlerin kiraları 1000tl'den başlar. manzaranız karşı evin içidir bu evlerde. kısacası izmir'in en yaşanmaz yeridir buca. manisa'yı bu kadar özleyeceğimi hiç düşünmezdim.