cahit zarifoğlu

• ne güzel demiştir, şuanki halimden ve etrafımdaki yüzlerce insanın da halini anlatmıştır bence.
  
  "ilgilenmemeye çalışıyorum ama, kentin kalabalığının, taşıtların, ve gürültünün havada asılı kalan ve birden kulağa giden madeni seslerin, ses sürtünmelerinin ve bunların arasında sıkışan yapıların, çayevlerinin, türkiye çayevlerinin, tartışmaların, insanlarımızı yönetenlerin yaptıkları seslerin, aramızda yaşayan, hatta acı çeken ve hastalanan, yani şu başlıbaşına bir insan gibi olan paranın, gazetelerin, solcu ve sağcı olarak ikiye ayrılmış gazetelerin. … ve bunların arasında biraz fazla, biraz alıngan ve her zaman şaşkınlıkla devam eden bir insandım."