uzaktaki sevgili

• hayat bazen kişilere farklı sorumluluklar yükler. belki bir yüksek lisans hadisesi için, belki bir iş için, belki de askerlik görevi için kişiler belli bir süreliğine coğrafya değiştirebilir. işte tam bu sırada bazı sevdiklerimizde geride bırakmamız gerekir. bunlardan bir tanesi de sevgilidir. canımız, kalbimizin yarısıdır öyle ki aynı şehirde yaşarken bile özlem duyduğumuz zamanlar olabilmektedir. fakat bir zaman gelir yukarıda saymış olduğum sebeplerden ötürü mekan ve coğrafya değiştirilebilir. o zaman sevgilimizde birden uzaktaki sevgili olur. bu ayrılığın - ki tam olarak bir ayrılıktan bahsedemeyiz - çok küçük de olsa bazı yararları olabilir. her şeyden önce gerçekten onun bizim için ne kadar değerli olduğunu anlarız, ufak tartışmaların ve hataların belki de çok önemli olmadığını, karşımızdaki insanı bazen olduğu gibi kabul etmek gerektiğini görürüz. ancak en kötüsüde aşkımızı onsuz yaşarız, onu onsuz yaşamak güzel bir şey midir veya kişiye bir şeyler katar mı bilinmez. hayatımızda belki kimseyi özlememişizdir, öyle ki belki de adam gibi adam özlemeleri özlemişizdir. işte bu ayrılıklar bize onu ne kadar sevdiğimzi öğretir, değerini anlamamıza yardımcı olur, özlemeyi, kadir, kıymet bilmeyi gösterir. artık telefon ve şehirlerarası otobüsler vazgeçilmez parçası olur hayatın. uzaktaki sevgili gerçekten özel olan o kişiyse ne dağlar aşılmazdır artık, ne de mesafeler o kadar uzundur. aşk şarkıları eşliğinde yolculuklara çıkarsınız, içinizde onu görmenin verecek olduğu mutluluk, keyif ve heyecan ile kilometreleri aşarsınız. engin denizler kabarır içinizde, güneşi^* görmek içindir herşey. hele bir de deliler gibi seviyorsanız, aşıksanız ne uzaklık kalır, ne de engeller. hiçbiri aşılması imkansız engel, güçlük ve mesafe değildir uzaktaki sevgili için. yeter ki onu görüp gözlerine bakabilelim, sarılabilelim. uçar gider tüm yorgunluklar, uzaklıklar. konuyla ilgili bir şarkı için ayrica (bkz: promise me)