kodin

• değeri pek bilinmeyen panait istrati romanı. çocukluğumun en sevdiğim romanlarından. bence toplumcu gerçekçi romanın en güzellerindendir.
  
  küçükken okuduğumda benim en iyi arkadaşım olan ve benden 10 yaş büyük biriyle özdeşleştirmiştim. şöyle rahat benden 2,5 kat uzun falandı. benim eleman da çok güçlüydü, dosttu, olgundu. okuduğum ortaokuldan bizimkiler çok daha elit bir yere alınca o da kaydını almıştı (zira dediğim gibi 10 yaş büyük ve reşit yaşı daha o zaman geçmişti). tek kusuru damar arabeske çok fazla batmıştı. sonra ben liseye gittim o ise liseyi bıraktı. sonra en kötü liselerden birine kaydını yapabildi (notları berbattı). daha yaşıma uygun arkadaşlar edindim. okuduğum şehrin zıpırları da vardı bizim arkadaş grubu içerisinde. bir de zaten o damar arabesk ben ise yabancı müzük dinliyordum, o antikaydı ben elimde sürekli dünya klasikleri, o şakadan vb anlamazdı ben baya geyik biriydim hasılı faklılaştık. daha doğrusu farklı olduğumu o da anladı. bir gün ansızın benimle konuşmadı.
  
  neyse uzun zaman geçmiş marketi varmış. dün görmeye gittim. hay gitmez olaydım. benim bu kadar romantik romantik anlattığım kişi bildiğin öküzmüş. dedim allah benim belamı versin. sonra dün gece tekrar kodin'i aldım elime sabaha kadar okudum.
  
  kodin öldü ama romanı hala seviyorum.
  
  küçük prens anlatım, hikaye, prensliği ne kadar sterilse bu roman o kader terstir. hayatın ta kendisidir. çocuklara okutulur mu bilemedim. ama bir solcu yaratmak istiyorsan okutulabilir.