çirkin bir erkek olmak

• mutlak çirkinliğe sahip olan bir er kişi olarak benim bu. çirkinliğimi kompleks yapmadığımı fark ettiği günden beri annem de arada "çirkin oğlum benim" diye sever beni. insanın yüreğinin tacı olan anası böyle dediği vakit hoş geliyor tabi, o ne yapsa güzeldir zaten ama ilgi alanına giren bir kadının fiziksel çirkinliğini çeşitli şekillerde vurgulayıp seni kendinden uzak tutmaya çabalaması, işte bu bambaşka bir hüzün. yaratıcı, bilgili ya da paralı olmadığım için doğuştan umutsuz olan ambalajım kendi girişimlerim ile de pek bir yol katedemiyor. objektif gözler ile kendimi değerlendirdiğim vakitler kadınların benden "elektrik" alamaması hususunda onlara hak vermiyor değilim ama işte bu farkındalık yine de sevme ve sevilme ihtiyacımı gidermiyor ya da bitirmiyor. "smart is the new sexy" tarzında takılabileceğim bir iq seviyem de olmamasından mütevellit yalnızlığın dibine çakılma halini tüm yaşamıma yaya yaya yaşıyorum, zirveyi dipten görmek böyle bir şey olsa gerek.