akif manaf

• arkadaş, sevgili, hatta eş seçiminde süper yardımı dokunan hede.
  
  öncelikle bir adet yeni (veya mevcut) arkadaş, sevgili, vs. adayını alıyoruz. onu bu adamın dersine veya tercihen kampına yolluyoruz. hiç olmadı, adamın kitaplarından herhangi birisini hediye ediyoruz.
  
  ilk birkaç saatin sonunda "neredeyim ben, ne yapıyorum, nasıl bir oyunun içine düştüm böyle?" demiyorsa; bırakın eski yerinde kalsın. hayatınıza hiç sokmayın. zaten hayatınızdaysa, tez elden yol verin gitsin.
  
  kamplarda söylenen "üstadımıssss, efendimissss" temalı şarkılar, diğer kızların adama vücutlarını bastıra bastıra ve hayranlıkla sarılması ve en ilginci de "ben yemek yemeden de yaşayabilirim", "çok gerekirse elimde elma da oluşturabilirim", ya da "merak etmeyin, yoga sayesinde kıyameti engelleyeceğiz" gibi söylemleri kişide hemen oradan uzaklaşma güdüsü oluşturmuyorsa, o kişi bir ömür boyu başka ne saçmalıklara göz yumar siz düşünün.
  
  tişikkirlir pirimihimsi yigi çiryi mihi yigi ikif minif!
  
  zamanında kıymetini bilememişiz.
  
  not: kendisi hakkında bu iddialar çıkmadan önce de senelerce bu adamın kurslarına gidenler, kamplarına katılanlar, tüm ürünlerini alanlar ve eğitmen olanlar da - şimdi bu adamı terk etmiş dahi olsalar - çok farklı bir psikolojide değiller. şimdi kötüleseler bile geçmişte bu adama tapınanlar, onun sözüyle yeme-içme-spor alışkanlıklarını değiştirenler, hayatlarından arkadaşlarını çıkartanlar, sevgililerinden ayrılıp, eşlerini boşayanlar, vs. de aynı kafanın ürünü. (şansıma son bir senede bu tiplerden çok çıktı karşıma, oradan biliyorum.)