kendine yetmek

• "ancak bir çılgın yetebilir kendine." diyor, ferit edgü.
  
  "çünkü onun dünyası başkalarıyla doludur.
  duyduğu sesler, gördüğü görüntüler, insanlar, hayvanlar, sanrılar birer gerçektir onun dünyasında. onlarla konuşur, onlarla sevişir, onlarla kavga eder.
  onlar vardır çılgının dünyasında.
  ama çıldırmayan, henüz çıldırmayan bir insan nasıl yetebilir kendine? çılgına öykünerek mi? kuşlarla, köpeklerle konuşarak mı? deniz kızları yaratarak (denizdeysen eğer), dağ kızları yaratarak (dağ başındaysan eğer), çöl kızları yaratarak (çöldeysen eğer) mı?
  onlarla mı sevişir? onlarla mı konuşur? onlarla mı yazışır?
  ama çılgınlığını benimsemediyse, akıl denen o bela daha yitmediyse, sürüp gitmez bu konuşmalar, bu sevişmeler.
  iletim kesilir.
  yaşam tüm çıplaklığı içinde belirir.
  tüm çıplaklığı içinde,
  yani acımasız
  ve insanoğluna kendi kendine yetmeyeceğini bildirerek. ^*