maladaptive daydreaming

• her boku kategorize etme manyaklığının son raddesi diyesim geldiyse de aynısı bünyemde mevcut olan durum.
  
  ofiste tuvalete girdiğimde o göt kadar yerde oturup yarım saat kalıp bir senaryo üretip sonunda kendimi kurguladığım şeyi oynarken bulup nooluyo lana bağlıyorum. hatta bazen oynarken konuştuğum bile oluyor.
  
  epeyce derin depresif dönemler atlatmış biri olarak söylüyorum ki muhtemelen depresyonla ilgisi var ve henüz atlatamamışım galiba.
  
  iyi oldu yalnız olmadığımı okumak.
  
  yıllar sonra gelen edit : evliyim, iyi bir işim var, gelir düzeyi ve hayat standardı derseniz başarılı sayılırım. ülkenin büyük şehirlerinden birinin büyük bir muhitinde güzel bir evde yaşıyorum. arabamız da var.
  
  günde en az 8 saat uyuyorum. daha doğrusu, yatıyorum. en rahat gece hayallerimle baş başa kalabiliyorum çünkü.
  
  evde eşim yokken, tuvalette-mutfakta-diğer odada yalnızken kafama takılan olaylarla ilgili sürekli hayaller kurup tekrar tekrar yaşıyorum. her seferinde de sorunu çözüp, noktayı koyana kadar uğraşıyorum.
  
  kimi zaman uğradığım bir haksızlıkla, kimi zaman sevdiğim bir sporla, kimi zaman yazdığım bir hikaye ile ilgili oluyor.
  
  ama kontrolü hiç bir zaman kaybetmedim. aksine, çok rahatlatıcı oluyor.
  
  özellikle de benim gibi çemberin içinde sıkışıp kaldığı halde kafası dışarıda biriyseniz. çok iyi geliyor.
  
  o yüzden ben böyle iyiyim, siz de keyfinize bakın bence.